ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΤΣΑΝΤΕΣ (Τα βάρη των μαθητών)

              ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ.

 

Τίς τελευταίες δεκαετίες επιδημιολογικά δεδομένα καταγράφουν ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα παιδιών και εφήβων με αναφερόμενους πόνους στην μέση και στην πλάτη.Ένας απο τους παράγοντες που αποδεδειγμένα σχετίζεται με την εμφάνιση πόνων ακόμη και σε παιδιά μικρής ηλικίας είναι η φαινομενικά αθώα καθημερινή μεταφορά της σχολικής τσάντας,ιδιαίτερα όταν το βάρος της υπερβαίνει το 10% του σωματικού βάρους (σύμφωνα με τα πρότυπα της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας).

Το υπερβολικό βάρος της τσάντας σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως η λανθασμένη επιλογή και ο λανθασμένος τρόπος μεταφοράς αυτής αλλάζουν την στατική του σώματος με αποτέλεσμα να καταπονείται η σπονδυλική στήλη με επακόλουθους τραυματισμούς και πόνους.Δεν είναι απλό άν αναλογιστούμε πως πολλοί απο τους πόνους που βιώνουμε ως ενήλικες είναι απόρροια της συσσωρευτικής επίδρασης των μικροτραυματισμών που προκλήθηκαν κατα την παιδική ή εφηβική ηλικία.

Χρησιμοποιώντας μία βαριά τσάντα δημιουργούμε δυνάμεις στην σπονδυλική στήλη ικανές να τραβήξουν τον κορμό προς τα πίσω.Ο μαθητής στην προσπάθεια του να διατηρήσει την ισορροπία του αλλάζει ασυνείδητα την στάση του σώματος του, καμπουριάζοντας ή σπρώχνοντας την λεκάνη προς τα εμπρός (εμπρόσθια κάμψη του κορμού).Η υοθέτηση λανθασμένης στάσης σώματος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε συνδυασμό με το υπερβολικό βάρος της τσάντας,την συχνότητα και την διάρκεια μεταφορά της, μπορεί να δημιουργήσει παρεκκλίσεις ή και ασυμμετρία της στην σπονδυλική στήλη γεγονός που μεταβάλει σημαντικά την βιολογική της βιομηχανική.
Στις λανθασμένες αυτές στάσεις του σώματος, τα μαλακά μόρια της σπονδυλικής στήλης υπόκεινται σε μεταβολές (άλλα βραχύνονται και άλλα επιμηκύνονται).Η διαφοροποίηση αυτή στις υποστηρικτικές δομές της σπονδυλικής στήλης,ερεθίζει τους υποδοχείς που δίνουν πληροφορίες στον εγκέφαλο για την κατάσταση των δομών αυτών και δημιουργούνται οι προυποθέσεις για την πρόκληση γνωστών συνδρόμων όπως αυχενικό,ραχιαλγία,οσφυαλγία.
Συνεπώς αν δεν δοθεί η ανάλογη προσοχή στη σωστή στάση στη φάση της ανάπτυξης (μέχρι τα 16 χρόνια), οι ανισσοροπίες των μαλακών μορίων εδραιώνονται και στην ενηλικίωση τα άτομα αυτά είναι επιρρεπή στα παραπάνω σύνδρομα.

Παράγοντες που επηρεάζουν τον εύπλαστο αναπτυσσόμενο παιδικό σκελετό είναι:

• Βάρος της σχολικής τσάντας

Εκτός απο το αίσθημα κόπωσης που δημιουργεί στον μαθητή,επηρεάζει και την κατανάλωση οξυγόνου και αυξάνει τις ενεργειακές απαιτήσεις του οργανισμού.Ειδικότερα τα σακίδια τύπου ταχυδρόμου επηρεάζουν την λειτουργία των πνευμόνων καθώς όταν το λουράκι τοποθετηθεί διαγώνια στο στέρνο,ασκεί πιέσεις στην περιοχή του θώρακα,συμπιέζοντας κατα αυτόν τον τρόπο την θωρακική κοιλότητα.

• Τοποθέτηση και κατανομή του φορτίου της

Η τοποθέτηση των βιβλίων μέσα στην τσάντα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε το κέντρο βάρους να βρίσκεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην μέση.Και αυτό γιατί η μέση μας λειτουργεί ώς το κέντρο στο οποίο ασκούνται όλες οι δυνάμεις κατά την άρση ή μεταφορά ενός φορτίου.Όσο μεγαλύτερη η απόσταση του βάρους απο την μέση τόσο μεγαλύτερες οι ροπές που αναπτύσσονται και καταπονούν την σπονδυλική στήλη.

• Τρόπος μεταφοράς

Εξίσου σημαντικός και στην πλεινότητα των περιπτώσεων γίνεται με λανθασμένο τρόπο.Τα πιό συνηθισμένα λάθη είναι τα ακόλουθα:

1. Η μεταφορά της τσάντας με τον ένα ώμο.
2. Η υπερβολική χαλάρωση των ιμάντων στήριξης(λουράκια) και η στήριξη της τσάντας στην περιοχή των γλουτών
3. Η υπερβολική σύσφιξη των ιμάντων στήριξης
4. Η μή χρησιμοποίηση των εργονομικών χαρακτηριστικών του σακιδίου,εφόσον αυτά προσφέρονται.

• Συχνότητα και διάρκεια μεταφοράς

Οι μαθητές αναγκάζονται να μεταφέρουν την τσάντα τους καθημερινά για τουλάχιστον 20 λεπτά.Το γεγονός αυτό εκτός απο κόπωση λόγω φόρτισης ευνοεί μακροπρόθεσμα σε εμφάνιση μυοσκελετικών διαταραχών που δρουν συσσωρευτικά στο ανθρώπινο σώμα.Καθημερινοί μικροτραυματισμοι στην εύπλαστη παιδική ηλικία μπορεί να εμφανιστούν αργότερα με σοβαρότερες μορφές στην ενηλικίωση.

• Επιλογή σχολικής τσάντας

Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών επιλέγει τσάντα με λανθασμένα κριτήρια όπως είναι το χρώμα ,το σχέδιο,την εταιρεία αγνοώντας την αποτελεσματική και ασφαλή εργονομία.Για να γίνουμε πιό συγκεκριμένοι,οι διαθέσιμοι τύποι σχολικών τσαντών είναι οι ακόλουθοι:

Τύπος τσάντας Πλάτης(με δύο ιμάντες)
Το συγκεκριμένο είδος τσάντας εάν τοποθετηθεί σωστά και διαθέτει     πρόσθετα εργονομικά χαρακτηριστικά όπως λουράκι μέσης ενδείκνυται για την μεταφορά του σχολικού εξοπλισμού
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Κατανέμεται ομοιόμορφα το βάρος στο σώμα του παιδιού.    
MEIONEKTHMATA:Συνήθως οι τσάντες αυτού του τύπου δεν έχουν πολλά χωρίσματα και τα βιβλία μπορεί να μετακινούνται ανομοιόμορφα κατά το παράτημα.
Ώμου (με έναν ιμάντα) ή  γνωστή ως Ταχυδρόμου    
Οι τσάντες αυτού του είδους έχουν ενοχοποιηθεί απο διάφορες έρευνες για την εμφάνιση διαταραχών στην στάση των μαθητών (ασυμμετρία ώμων,κάμψη και στρέψη του κορμού)
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Συνήθως έχουν χωρίσματα και τα βιβλία μπορούν να τακτοποιηθούν καλύτερα στο εσωτερικό.    
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Δεν κατανέμεται ομοιόμορφα το βάρος στο σώμα του παιδιού και επιβαρύνει τη μια πλευρά του σώματος
Trolley (με λαβή και ροδάκια για κύλιση)
Οι συγκεκριμένες τσάντες διακρίνονται για την ευκολία μεταφοράς ωστόσο δεν έχει διεξαχθεί κάποια έρευνα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στους μαθητές.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Επιβαρύνει ελάχιστα τον μαθητή με το βάρος της καθώς έχει ρόδες.    
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Πρέπει να τη σηκώσει το παιδι για να ανέβει τα σκαλιά. Δεν είναι κατάλληλη για χρήση σε ανώμαλο έδαφος.Απαιτείται η χρήση της λαβής ετσι ώστε να την σπρώχνει μπροστά του (ΠΡΟΣΟΧΗ) και απαγορεύεται να την σέρνει από το χερούλι προέκτασης, διότι κάτι τέτοιο απαιτεί στροφική κίνηση της σπονδυλικής στήλης και συνεπώς επιβαρύνει τη μέση.

• Υοθέτηση λανθασμένης στάσης σώματος τόσο σε ορθία όσο και σε καθιστή θέση

Στάση είναι η θέση που λαμβάνει και ο τρόπος μεταφοράς του σώματος στον χώρο.Δέν είναι σταθερή αλλάζει συνέχεια και εξαρτάται απο την δραστηριότητα που καλείται κάποιος να εκτελέσει.Η κακή στάση δημιουργεί μηχανικές ροπές σε διάφορα σημεία του σώματος με αποτέλεσμα ομάδες μυών να ασκούν δυνάμεις εξισορρόπησης.Οι μύες υφίστανται ισομετρική συστολή,περιορίζεται η κυκλοφορία του αίματος,διαταράσσεται η χημική ισορροπία και συσσωρεύονται άχρηστα προιόντα μεταβολισμού τα οποία προκαλούν φαινόμενα στατικής κόπωσης.Τα φαινόμενα αυτά αρχίζουν ως αδιόρατη ενόχληση και μετατρέπονται βαθμιαία σε πόνο.

Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω:

• αν επιλεγεί σακίδιο πλάτης θα πρέπει να έχει ενισχυμένους ιμάντες ώμου οι οποίοι να μπορούν να ρυθμίζονται,απαραίτητα με ενίσχυση πλάτης και λουράκι μέσης.

• η τσάντα τύπου ταχυδρόμου καλό είναι να αποφεύγεται τουλάχιστον στους μαθητές του δημοτικού.

• η τσάντα τύπου τρόλε'ι' είναι ιδανική σε σύγκριση με τους άλλους δύο τύπους τσαντών.

Τα σωστα βήματα στην κατάλληλη επιλογή μίας ασφαλούς τσάντας για τα παιδιά

1)Σωστή επιλογή τσάντας με βάση εργονομικά κριτήρια.
Φροντίζουμε να έχει το κατάλληλο μέγεθος για τον σωματότυπο του παιδιού.
2)Βάρος σχολικής τσάντας.
Φτοντίζουμε ωστε το βάρος της σχολικής τσάντας να μην ξεπερνά το 10% του σωματικού βάρους.Τοποθετούμε τα μεγάλα και βαριά αντικείμενα κοντά στην πλάτη.
3)Σωστός τρόπος άρσης της τσάντας.
Λυγίζουμε τα γόνατα και δεν σκύβουμε.Σηκώνουμε την τσάντα και με τα δύο χέρια και την τοποθετούμε στους ώμους.
4)Σωστή χρήση κάθε τύπου τσάντας.
Τοποθετούμε την τσάντα πάντα και στους δύο ώμους.Χρησιμοποιούμε απαραίτητα το λουράκι μέσης στην τσάντα τύπου πλάτης με δύο ιμάντες.
Αποφεύγουμε τις τσάντες τύπου ταχυδρόμου.Χρησιμοποιούμε την τύπου τρόλλευ πάντα με την λαβή της.

    Η ιδεώδης σχολική τσάντα είναι μια όχι πολύ μεγάλη τσάντα πλάτης, με φαρδείς, επιστρωμένους ιμάντες που θα μοιράζουν εξίσου το βάρος στην ράχη, καθώς και με ζώνη που θα την δένει στη μέση και έτσι θα μεταφέρει λίγο βάρος στην πύελο.
Για να είναι κατάλληλη μια τσάντα για το παιδί, το κάτω μέρος της πρέπει να σταματά πάνω από τους γοφούς – συνεπώς απαιτείται προσαρμογή των ιμάντων.
Το παιδί θα πρέπει να μεταφέρει πάντα την τσάντα στην πλάτη, φορώντας και τους δύο ιμάντες στους ώμους, ενώ τα σχολικά είδη θα πρέπει να μοιράζονται σε όλα τα τμήματα της τσάντας, τοποθετώντας τα πιο βαριά στην κεντρική θήκη που ακουμπά στην πλάτη.
Αν το βάρος που πρέπει να μεταφέρει το παιδί υπερβαίνει το 10% του σωματικού του βάρους (συνεπώς, πρέπει να ζυγίσετε την τσάντα), καλό είναι να επιλέξετε τσάντα με ρόδες(τύπου τρόλλευ), την οποία όμως θα σπρώχνει μπροστά του και δεν θα σέρνει από το χερούλι προέκτασης, διότι κάτι τέτοιο απαιτεί στροφική κίνηση της σπονδυλικής στήλης και συνεπώς επιβαρύνει τη μέση.

Καλή σχολική Χρονιά!!!

    

                                                 Οι αναδυόμενοι κίνδυνοι των γυμναστηρίων.

                                  Όταν η λανθασμένη εκγύμναση γίνεται επικίνδυνη υπόθεση

Η άθληση τόσο με την ερασιτεχνική της μορφή όσο και με την επαγγελματική της, αποτελεί στις μέρες μας δραστηριότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού της χώρας μας.Ατυχώς,πολλές φορές κατά τη διάρκεια αυτής τής δραστηριότητας συμβαίνουν και κακώσεις ποικίλης βαρύτητας.

Η κάκωση συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια τής μεγίστης απόδοσης του ανθρώπινου οργανισμού.Τραυματίζεται εμφανώς το μυοσκελετικό σύστημα, αλλά επηρεάζεται ταυτόχρονα και ο ψυχισμός του τραυματιζόμενου (ιδιαίτερα των επαγγελματίων αθλητών).

Στις συνήθεις αθλητικές κακώσεις περιλαμβάνονται: ο μωλωπισμός(αιμάτωμα), η μυική θλάση , το διάστρεμμα, η ρήξη συνδέσμου, το αίμαρθρο ,το ύδραρθρο, το εξάρθρημα ,το κάταγμα, καθώς και οι επανειλημμένοι μικροτραυματισμοί που οδηγούν σε άσηπτες φλεγμονές, γνωστές ως σύνδρομα καταπονήσεως ή υπερχρήσεως..

Ακολούθως θα αναφερθούμε και θα τονίσουμε δύο σημαντικές παθήσεις του μυοσκελετικού μας συστήματος ,η πρώτη αφορά τις καταστροφικές επιδράσεις του τραυματισμού των αρθρώσεων (την οστεοαρθρίτιδα) και η δεύτερη αφορά τις επιδράσεις στο σώμα της εκταταμένης καταστροφης των μυών (ραβδομυόλυση).

Μία σοβαρή ορθοπαιδική πάθηση αποτέλεσμα μακροχρόνιας καταπόνησης των αρθρώσεων είναι η οστεοαρθρίτιδα (μετατραυματική αρθρίτιδα).Η οστεοαρθρίτιδα όπως γνωρίζουμε προκαλεί φθορά στις αρθρώσεις και συγκεκριμένα στους χόνδρους,στο προστατευτικό δηλαδή περίβλημα των οστών. Ο χόνδρος από υγιης και ομαλός εξελίσσεται σε τραχύς, προκαλώντας τριβές μεταξύ των οστών και τελικά μόνιμο πόνο και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Πολλοί άνθρωποι αγνοούν την εμβιομηχανική του ανθρώπινου σώματος με αποτέλεσμα να ωθούν το σώμα τους σε ακραίες καταστάσεις, όπου η υπέρμετρη προσπάθεια του κορμού τους γίνεται μοναδική επιδίωξη με καταστροφικές συνέπειες για τον οργανισμό. Δεν έχει σημασία εάν αυτό εφαρμόζεται από κάποιον που απλά επιθυμεί την ατομική βελτίωση ή από τον επαγγελματία που επιδιώκει το ρεκόρ.

Και στις δύο περιπτώσεις η στόχευση όταν παραβιάζει τα όρια, και τις σταθερές των ασκήσεων επιβαρύνει αναλογικά τον καθένα και δύναται να προκαλέσει μακροχρόνια προβλήματα.Αδόκιμες προσπάθειες πίεσης φορτίου κατά την διάρκεια εκτέλεσης των διαφόρων ασκήσεων επιβαρύνουν αθροιστικά τις αρθρώσεις. Είναι εκείνο το σημείο όπου το επίπεδο έντασης για την αύξηση της μυϊκής μάζας, συγχέεται με το επίπεδο της μέγιστης δύναμης.

Η σκληρή γυμναστική εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Οι βλάβες που μπορεί να προκληθούν στους μύες εξαιτίας της έντονης και επίπονης άσκησης είναι πολλές φορές τόσο σοβαρές που δυνητικά απειλούν την ζωή του αθλούμενου.

Μια από αυτές είναι η ραβδομυόλυση η οποία προκαλείται όταν οι αθλητές ασκούνται σκληρά σε υψηλές θερμοκρασίες.

Η ραβδομυόλυση είναι ένα σοβαρό σύνδρομο που οφείλεται στην άμεση ή έμμεση βλάβη των μυών. Προκύπτει από την καταστροφή των μυϊκών ινών και την απελευθέρωση του περιεχομένου τους στην κυκλοφορία του αίματος. Μία από τις πρωτεΐνες που απελευθερώνεται από τα κατεστραμμένα κύτταρα των μυών είναι η μυοσφαιρίνη.Επιπλέον, η αφυδάτωση, οι υψηλές θερμοκρασίες και η κακή διατροφή συμβάλουν στην εμφάνισή της. Ορισμένα άτομα έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν ραβδομυόλυση εξαιτίας γενετικών παραγόντων που προκαλούν μεταβολικές διαταραχές.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Επώδυνες, πρησμένες, μελανιασμένες ή ευαίσθητες περιοχές του σώματος
• Μυϊκή αδυναμία ή δυσκολία να κινήσετε τα χέρια ή τα πόδια
  Αδιαθεσία
• Ναυτία ή/και έμετος
• Σύγχυση
• Πυρετός
• Σκουρόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ)
• Μειωμένη ή καθόλου παραγωγή ούρων

Ακολουθούν χρήσιμες συμβουλές για να αποφύγετε τους κινδύνους απο την υπέρμετρη και λανθασμένη εκγύμναση.

• Κατάλληλη προετοιμασία πριν την άσκηση 

Με τον όρο προθέρμανση εννοούμε την ελαφρία μυική προσπάθεια με την οποία προετοιμάζουμε το νευρομυικό σύστημα για την έντονη προσπάθεια που θα ακολουθήσει.

Η προετοιμασία αυτή είναι απαραίτητη γιατί η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πρίν απο την προπόνηση αθξάνει την αιμάτωση των μυών,δημιουργεί μεταβολικές προσαρμογές για την προπόνηση που θα ακολουθήσει και προστατεύει το μυοσκελετικό σύστημα απο τραυματισμούς 

•  Επιλογή σωστού προσωπικού προγράμματος

 Πριν αποφασίσετε ν' ακολουθήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα βεβαιωθείτε  όσο διαδεδομένο και να είναι πως είναι ασφαλές για εσάς και ότι καλύπτει τους γυμναστικούς σας στόχους χωρίς να επιβαρύνει τις αρθρώσεις σας.

Αν ξεκινάτε για πρώτη φορά γυμναστική αποφύγετε τις υπερβολές και την υπερπροσπάθεια που θεωρείτε ότι θα φέρουν πιο γρήγορα αποτελέσματα, γιατί μπορεί τελικά να θέσετε σε κίνδυνο την υγεία σας. Αυξήστε προοδευτικά την ένταση και το βαθμό δυσκολίας είτε πρόκειται για πρόγραμμα με βάρη είτε για αερόβια άσκηση.

  

• Επιλογή σωστών «καυσίμων»

 

Το καλό καύσιμο είναι αυτό που κάνει οποιαδήποτε μηχανή να κινείται με ασφάλεια και να δουλεύει σωστά. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το σώμα μας.Οι τροφές είναι τα καύσιμά μας και ειδικά όταν ακολουθούμε κάποιο πρόγραμμα εκγύμνασης επιβάλλεται να τρεφόμαστε σωστά έτσι ώστε να μπορούμε να δώσουμε ενέργεια μέσω της τροφής στο σώμα μας πριν την προπόνηση αλλά και να αποκαταστήσουμε κατάλληλα το μυϊκό μας σύστημα μετά από αυτήν. Χωρίς τα κατάλληλα «καύσιμα» σύντομα επέρχεται η κόπωση ή ακόμα και ο τραυματισμός των μυών κι επιπλέον δε βλέπουμε το αποτέλεσμα που περιμέναμε.

Η έντονη άσκηση αν γίνεται αρκετές ώρες κάθε μέρα μπορεί κάποια στιγμή να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα. Δώστε χρόνο στο σώμα σας να ξεκουράζετε και αποφύγετε τις ακρότητες.
Πίνετε πολλά υγρά για να παραμείνετε ενυδατωμένοι. Η αφυδάτωση είναι ένας από τους κύριους παράγοντες για να προκληθεί ραβδομυόλυση. Οι αφυδατωμένες μυϊκές ίνες είναι λιγότερο ελαστικές και άρα πιο πιθανό να υποστούν βλάβη.Μην ασκείστε έντονα όταν κάνετε δίαιτα χαμηλών θερμίδων ή μετά από μεγάλες περιόδους νηστείας. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είστε όταν κάνετε διατροφή με λίγους υδατάνθρακες.

Εαν ακολουθείται πιστά και με ασφάλεια ενα καλά δομημένο και αυστηρά εξατομικευμένο πρόγραμμα γυμναστικής το αποτέλεσμα θα είναι ένα γερό, υγιές και καλογυμνασμένο σώμα.

Υγρό πόσιμο κολλαγόνο: Ένας εμπορικός διατροφικός μύθος

Από όλα τα συμπληρώματα διατροφής, ένα από τα περισσότερο «ευρηματικά» και αληθοφανώς ευεργετικά είναι το «υγρό πόσιμο κολλαγόνο».

Tο κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη που αποτελεί βασικό δομικό συστατικό του συνδετικού ιστού του σώματός μας. Ο συνδετικός ιστός υπάρχει παντού μέσα μας, καθώς συνδέει τα όργανα μεταξύ τους (ωστε να κρατιούνται σταθερά στη θέση τους, μέσα στον θώρακα και την κοιλιά), συνδέει τις ίνες των ιστών μεταξύ τους μέσα στα όργανα, καθώς και τα κύτταρα μεταξύ τους μέσα στις ίνες των ιστών.

Το κολλαγόνο ως ομάδα ινωδών πρωτεΐνών βρίσκεται σε όλα τα πολυκύτταρα ζώα και προσδίδει εκτατική ισχύ στους συνδετικούς ιστούς. Στο σώμα μας υπάρχουν 28 διαφορετικά είδη κολλαγόνου. Οι βασικότεροι τύποι κολλαγόνου που εντοπίζονται στο σωμα μας είναι ο τύπος I, ο τύπος II και ο τύπος III. Το κολλαγόνο τύπου Ι απαντά στο δέρμα, στα νύχια, τα μαλλιά, τους μύες, τους τένοντες και τα οστά. Στα οστά, το κολλαγόνο ενισχύεται με ιόντα ασβεστίου ώστε να είναι ικανό να σηκώσει το βάρος του σώματος. Το κολλαγόνο τύπου ΙΙ απαντά στους χόνδρους των αρθρώσεων. Τα επιθηλιακά κύτταρα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης στο σώμα μας. Μετά τα 30 έτη όμως η παραγωγή κολλαγόνου αρχίζει και μειώνεται σταδιακά. Ο ρυθμός μείωσης του εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες όπως η ποιότητα ζωής, η διατροφή και τα γονίδια. Στατιστικά ο ρυθμός μείωσης του είναι περίπου 2% ποσοστιαία ανα έτος.

Διαβάζοντας τις διαφημίσεις, μαθαίνει κανείς για τις γνωστές και ευεργετικές ιδιότητες του κολλαγόνου, ότι δηλαδή μεταξύ άλλων βελτιώνει την υγεία των μαλλιών, των νυχιών, του δέρματος και των αρθρώσεων.

Οι περισσότεροι από εκείνους που προωθούν το υγρό πόσιμο κολλαγόνο φροντίζουν να αποκρύπτουν μια μικρή αλλά ουσιαστική λεπτομέρεια.Τα αναρίθμητα αγαθά που συγκαταλέγονται στα οφέλη του κολλαγόνου, αφορούν το κολλαγόνο που υπάρχει ήδη μέσα στο σώμα μας. Ωστόσο, άλλο το κολλαγόνο που υπάρχει μέσα στο σώμα μας, το οποίο έχει κατασκευάσει ο οργανισμός μας και άλλο το κολλαγόνο που παίρνουμε ως συμπλήρωμα διατροφής.

Συνεπώς άλλο πράγμα διαφημίζεται και άλλο πράγμα πωλείται!Δεν υπάρχει καμία λογική στην δαπάνη για πόσιμα Κολλαγόνα απο την στιγμή που μπορείτε να πάρετε την πρωτεϊνη σας με πιο εύγευστο τρόπο όπως ξηροί καρποί, όσπρια, αυγά κλπ.

Για να καταλάβουμε τη διαφορά, υπενθυμίζουμε ότι το κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη και ως πρωτείνη αποτελείται από αμινοξέα.Συνεπώς όταν το λαμβάνουμε μέσω του πεπτικού συστήματος ως τροφή ή συμπλήρωμα διατροφής, μεταβολίζεται όπως οι τροφές και αδυνατεί να παραμείνει

αυτούσιο και αδιάσπαστο μέσα στον οργανισμό όπως το φάγαμε ή το ήπιαμε σαν κολλαγόνο.

Αυτό που συμβαίνει με την απο του στόματος λήψη του κολλαγόνου είναι ότι υφίσταται πέψη κανονικότατα όπως και όλες οι άλλες τροφές.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διασπάται από τα οξέα του στομάχου στα αμινοξέα από τα οποία αποτελείται και τα οποία στη συνέχεια απορροφώνται από το λεπτό έντερο.

Ο οργανισμός θα χρησιμοποιήσει κάποια από τα αμινοξέα για ενέργεια, ενώ κάποια άλλα θα τα χρησιμοποιήσει για να συνθέσει εκ νέου πρωτεΐνες και ιστούς (μεταξύ των οποίων και νέο κολλαγόνο).Ουσιαστικά το υγρό πόσιμο κολλαγόνο είναι απλά άλλη μια διατροφική πηγή πρωτεϊνών και τελικά θερμιδών.

Όσον αφορά τις αρθρώσεις, σε μία μελέτη με πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα, οι ερευνητές κατέληξαν πως : ” Η μελέτη μας δείχνει πως η αγωγή … είναι αναποτελεσματική και έχει μόνο μικρά και ασταθή οφέλη. Επιπλέον, τα αποτελέσματά μας εγείρουν την πιθανότητα πως σε μία υπο-ομάδα με ασθενείς , η πόσιμη χορήγηση κολλαγόνου, η οποία θεωρείται ασφαλής, μπορεί να αναζωπυρώσει την ασθένεια.” Ούτε στην οστεοαρθρίτιδα φαίνεται να βοηθά το κολλαγόνο, πιο συγκεκριμένα μία πρόσφατη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας κατέληξε στο εξής συμπέρασμα:” Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να προτείνουμε την γενικευμένη χρήση υδρολυμένου κολλαγόνου στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. “

2012 Aug;20(8):809-21. doi: 10.1016/j.joca.2012.04.008. Epub 2012 Apr 17.

Symptomatic and chondroprotective treatment with collagen derivatives in osteoarthritis: a systematic review.

Van Vijven JP¹, Luijsterburg PA, Verhagen AP, van Osch GJ, Kloppenburg M, Bierma-Zeinstra SM.

Κλείνοντας λοιπόν θα ήθελα να τονίσω πως χρειάζεται μεγάλη προσοχή για προϊόντα που κάνουν πολύ εντυπωσιακούς ισχυρισμούς επικαλούμενα οφέλη που είναι δύσκολο να μετρηθούν αντικειμενικά.Ο καταναλωτής οφείλει στον εαυτό του να ενδιαφέρεται πάντα για το αν υπάρχουν αποδείξεις που να επιβεβαιώνουν τα όσα θριαμβευτικά λέγονται .