Τεχνική αρθροπλαστικής Custom Fit Knee Replacement.

Η πρώτη αρθροπλαστική γόνατος που ''ταιριάζει'' μόνο σε ένα γόνατο, το δικό σας.

Τα γόνατα ποικίλουν τόσο σε μέγεθος όσο και σε σχήμα και διαφερούν ακόμα και στον ίδιο ασθενή. Επειδή τα προσχεδιασμένα ενθέματα (προθέσεις) των συμβατικών εταιρειών αρθροπλαστικής σήμερα περιέχουν συγκεκριμένα μεγέθη είναι λογικό η συμβατότητα τους να μην είναι απόλυτη με την ανατομία όλων των γονάτων.

Στην τεχνική Custom Fit επειδή οι προθέσεις επιλέγονται με βάση την τρισδιάστατη απεικόνιση (μαγνητική τομογραφία) και τοποθετούνται με εργαλεία σχεδιασμένα να ταιριάζουν απόλυτα στην ανατομία του δικού σας γονάτου παρέχουν την δυναμική για περισσότερο φυσική κίνηση της άρθρωσης.

Το πιό συχνό πρόβλημα σε μία επιτυχημένη αρθροπλαστική γόνατος είναι η δυσαρέσκεια που περιγράφουν οι ασθενείς με λέξεις όπως το νοιώθω ΄΄ξένο΄΄ και οτι το γόνατο μου΄΄τρίζει΄΄.1 στους 5 ασθενείς σήμερα δηλώνουν δυσαρεστημένοι απο την αρθροπλαστική γόνατος ακόμη και αν δεν υπάρχουν απεικονιστικά ή κλινικά ευρήματα αποτυχίας της αρθροπλαστικής.

Καλύτερη προσαρμοστικότητα των προθέσεων οδηγεί σε λιγότερο πόνο και σε μία πιο φυσική αίσθηση της κίνησης εκμηδενίζοντας παραμέτρους για μακροχρόνια ενοχλήματα που δυσχερένουν την κίνηση της άρθρωσης και κατα συνέπεια την ποιότητα ζωής.

Ο σχεδιασμός των προθέσεων απο την άλλη με στόχο την διατήρηση στο μέγιστο του φυσιολογικού οστού των αρθρώσεων εξασφαλίζει καλύτερα και ταχύτερα αποτελέσματα.

Η απουσία ενδομυελικών οδηγών που χρησιμοποιούνται σήμερα σε όλες τις δημοφιλές τεχνικές αρθροπλαστικής εγγυάται την αποφυγή επικίνδυνων επιπλοκών όπως η εμβολή.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

• Προεγχειρητικός σχεδιασμός βασιζόμενος στην τρισδιάστατη απεικόνιση(μαγνητική τομογραφία) εναντι της απλής ακτινογραφίας (2 διαστάσεων).Με αυτόν τον τρόπο ο χειρουργός έχει πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό πληροφοριών που καθιστούν στοχευμένη και επιτυχημένη την τοποθέτηση των προθέσεων. 
• Σχεδιασμός εργαλείων που ταιριάζουν απόλυτα στην ανατομία του δικού σας γονάτου και παρέχουν την δυναμική για περισσότερο φυσική κίνηση της άρθρωσης.
• Δυνατότητα επιλογής της πρόθεσης απο μία μεγάλη σειρά με νούμερα σε αντίθεση με την κλασική τεχνική στην οποία διαθέτουμε το πολύ 6-10 νούμερα. 
• Ταχύτερη διενέργεια χειρουργείου καθώς τα εργαλεία προσαρμόζουν απόλυτα στα οστά.Μικρότερος χρόνος χειρουργείου εγγυάται μικρότερη απώλεια αίματος και μικρότερα ποσοστά διεγχειρητικών επιπλοκών. 
• Ελαχιστοποίση της απώλειας αίματος και των επιπλοκών λόγω της αποφυγής ενδομυελικών οδηγών.
• Χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο 3-4 ημέρες
• Τα εργαλεία που δημιουργούνται αναγράφουν τo ονοματεπώνυμο του ασθενούς αποδυκνύοντας την μοναδικότητα τους.Μετά την διενέργεια του χειρουργείου είναι διαθέσιμα και παρέχονται στον ίδιο ασθενή.  

Επιγραμματικά η όλη διαδικασία εξασφαλίζει εναν σχεδιασμό αρθροπλαστικής ''τόσο μοναδικό όσο εσείς''.

                          ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΤΣΑΝΤΕΣ (Τα βάρη των μαθητών)

              ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ.

 

Τίς τελευταίες δεκαετίες επιδημιολογικά δεδομένα καταγράφουν ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα παιδιών και εφήβων με αναφερόμενους πόνους στην μέση και στην πλάτη.Ένας απο τους παράγοντες που αποδεδειγμένα σχετίζεται με την εμφάνιση πόνων ακόμη και σε παιδιά μικρής ηλικίας είναι η φαινομενικά αθώα καθημερινή μεταφορά της σχολικής τσάντας,ιδιαίτερα όταν το βάρος της υπερβαίνει το 10% του σωματικού βάρους (σύμφωνα με τα πρότυπα της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας).

Το υπερβολικό βάρος της τσάντας σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως η λανθασμένη επιλογή και ο λανθασμένος τρόπος μεταφοράς αυτής αλλάζουν την στατική του σώματος με αποτέλεσμα να καταπονείται η σπονδυλική στήλη με επακόλουθους τραυματισμούς και πόνους.Δεν είναι απλό άν αναλογιστούμε πως πολλοί απο τους πόνους που βιώνουμε ως ενήλικες είναι απόρροια της συσσωρευτικής επίδρασης των μικροτραυματισμών που προκλήθηκαν κατα την παιδική ή εφηβική ηλικία.

Χρησιμοποιώντας μία βαριά τσάντα δημιουργούμε δυνάμεις στην σπονδυλική στήλη ικανές να τραβήξουν τον κορμό προς τα πίσω.Ο μαθητής στην προσπάθεια του να διατηρήσει την ισορροπία του αλλάζει ασυνείδητα την στάση του σώματος του, καμπουριάζοντας ή σπρώχνοντας την λεκάνη προς τα εμπρός (εμπρόσθια κάμψη του κορμού).Η υοθέτηση λανθασμένης στάσης σώματος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε συνδυασμό με το υπερβολικό βάρος της τσάντας,την συχνότητα και την διάρκεια μεταφορά της, μπορεί να δημιουργήσει παρεκκλίσεις ή και ασυμμετρία της στην σπονδυλική στήλη γεγονός που μεταβάλει σημαντικά την βιολογική της βιομηχανική.
Στις λανθασμένες αυτές στάσεις του σώματος, τα μαλακά μόρια της σπονδυλικής στήλης υπόκεινται σε μεταβολές (άλλα βραχύνονται και άλλα επιμηκύνονται).Η διαφοροποίηση αυτή στις υποστηρικτικές δομές της σπονδυλικής στήλης,ερεθίζει τους υποδοχείς που δίνουν πληροφορίες στον εγκέφαλο για την κατάσταση των δομών αυτών και δημιουργούνται οι προυποθέσεις για την πρόκληση γνωστών συνδρόμων όπως αυχενικό,ραχιαλγία,οσφυαλγία.
Συνεπώς αν δεν δοθεί η ανάλογη προσοχή στη σωστή στάση στη φάση της ανάπτυξης (μέχρι τα 16 χρόνια), οι ανισσοροπίες των μαλακών μορίων εδραιώνονται και στην ενηλικίωση τα άτομα αυτά είναι επιρρεπή στα παραπάνω σύνδρομα.

Παράγοντες που επηρεάζουν τον εύπλαστο αναπτυσσόμενο παιδικό σκελετό είναι:

• Βάρος της σχολικής τσάντας

Εκτός απο το αίσθημα κόπωσης που δημιουργεί στον μαθητή,επηρεάζει και την κατανάλωση οξυγόνου και αυξάνει τις ενεργειακές απαιτήσεις του οργανισμού.Ειδικότερα τα σακίδια τύπου ταχυδρόμου επηρεάζουν την λειτουργία των πνευμόνων καθώς όταν το λουράκι τοποθετηθεί διαγώνια στο στέρνο,ασκεί πιέσεις στην περιοχή του θώρακα,συμπιέζοντας κατα αυτόν τον τρόπο την θωρακική κοιλότητα.

• Τοποθέτηση και κατανομή του φορτίου της

Η τοποθέτηση των βιβλίων μέσα στην τσάντα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε το κέντρο βάρους να βρίσκεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην μέση.Και αυτό γιατί η μέση μας λειτουργεί ώς το κέντρο στο οποίο ασκούνται όλες οι δυνάμεις κατά την άρση ή μεταφορά ενός φορτίου.Όσο μεγαλύτερη η απόσταση του βάρους απο την μέση τόσο μεγαλύτερες οι ροπές που αναπτύσσονται και καταπονούν την σπονδυλική στήλη.

• Τρόπος μεταφοράς

Εξίσου σημαντικός και στην πλεινότητα των περιπτώσεων γίνεται με λανθασμένο τρόπο.Τα πιό συνηθισμένα λάθη είναι τα ακόλουθα:

1. Η μεταφορά της τσάντας με τον ένα ώμο.
2. Η υπερβολική χαλάρωση των ιμάντων στήριξης(λουράκια) και η στήριξη της τσάντας στην περιοχή των γλουτών
3. Η υπερβολική σύσφιξη των ιμάντων στήριξης
4. Η μή χρησιμοποίηση των εργονομικών χαρακτηριστικών του σακιδίου,εφόσον αυτά προσφέρονται.

• Συχνότητα και διάρκεια μεταφοράς

Οι μαθητές αναγκάζονται να μεταφέρουν την τσάντα τους καθημερινά για τουλάχιστον 20 λεπτά.Το γεγονός αυτό εκτός απο κόπωση λόγω φόρτισης ευνοεί μακροπρόθεσμα σε εμφάνιση μυοσκελετικών διαταραχών που δρουν συσσωρευτικά στο ανθρώπινο σώμα.Καθημερινοί μικροτραυματισμοι στην εύπλαστη παιδική ηλικία μπορεί να εμφανιστούν αργότερα με σοβαρότερες μορφές στην ενηλικίωση.

• Επιλογή σχολικής τσάντας

Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών επιλέγει τσάντα με λανθασμένα κριτήρια όπως είναι το χρώμα ,το σχέδιο,την εταιρεία αγνοώντας την αποτελεσματική και ασφαλή εργονομία.Για να γίνουμε πιό συγκεκριμένοι,οι διαθέσιμοι τύποι σχολικών τσαντών είναι οι ακόλουθοι:

Τύπος τσάντας Πλάτης(με δύο ιμάντες)
Το συγκεκριμένο είδος τσάντας εάν τοποθετηθεί σωστά και διαθέτει     πρόσθετα εργονομικά χαρακτηριστικά όπως λουράκι μέσης ενδείκνυται για την μεταφορά του σχολικού εξοπλισμού
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Κατανέμεται ομοιόμορφα το βάρος στο σώμα του παιδιού.    
MEIONEKTHMATA:Συνήθως οι τσάντες αυτού του τύπου δεν έχουν πολλά χωρίσματα και τα βιβλία μπορεί να μετακινούνται ανομοιόμορφα κατά το παράτημα.
Ώμου (με έναν ιμάντα) ή  γνωστή ως Ταχυδρόμου    
Οι τσάντες αυτού του είδους έχουν ενοχοποιηθεί απο διάφορες έρευνες για την εμφάνιση διαταραχών στην στάση των μαθητών (ασυμμετρία ώμων,κάμψη και στρέψη του κορμού)
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Συνήθως έχουν χωρίσματα και τα βιβλία μπορούν να τακτοποιηθούν καλύτερα στο εσωτερικό.    
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Δεν κατανέμεται ομοιόμορφα το βάρος στο σώμα του παιδιού και επιβαρύνει τη μια πλευρά του σώματος
Trolley (με λαβή και ροδάκια για κύλιση)
Οι συγκεκριμένες τσάντες διακρίνονται για την ευκολία μεταφοράς ωστόσο δεν έχει διεξαχθεί κάποια έρευνα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στους μαθητές.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Επιβαρύνει ελάχιστα τον μαθητή με το βάρος της καθώς έχει ρόδες.    
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Πρέπει να τη σηκώσει το παιδι για να ανέβει τα σκαλιά. Δεν είναι κατάλληλη για χρήση σε ανώμαλο έδαφος.Απαιτείται η χρήση της λαβής ετσι ώστε να την σπρώχνει μπροστά του (ΠΡΟΣΟΧΗ) και απαγορεύεται να την σέρνει από το χερούλι προέκτασης, διότι κάτι τέτοιο απαιτεί στροφική κίνηση της σπονδυλικής στήλης και συνεπώς επιβαρύνει τη μέση.

• Υοθέτηση λανθασμένης στάσης σώματος τόσο σε ορθία όσο και σε καθιστή θέση

Στάση είναι η θέση που λαμβάνει και ο τρόπος μεταφοράς του σώματος στον χώρο.Δέν είναι σταθερή αλλάζει συνέχεια και εξαρτάται απο την δραστηριότητα που καλείται κάποιος να εκτελέσει.Η κακή στάση δημιουργεί μηχανικές ροπές σε διάφορα σημεία του σώματος με αποτέλεσμα ομάδες μυών να ασκούν δυνάμεις εξισορρόπησης.Οι μύες υφίστανται ισομετρική συστολή,περιορίζεται η κυκλοφορία του αίματος,διαταράσσεται η χημική ισορροπία και συσσωρεύονται άχρηστα προιόντα μεταβολισμού τα οποία προκαλούν φαινόμενα στατικής κόπωσης.Τα φαινόμενα αυτά αρχίζουν ως αδιόρατη ενόχληση και μετατρέπονται βαθμιαία σε πόνο.

Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω:

• αν επιλεγεί σακίδιο πλάτης θα πρέπει να έχει ενισχυμένους ιμάντες ώμου οι οποίοι να μπορούν να ρυθμίζονται,απαραίτητα με ενίσχυση πλάτης και λουράκι μέσης.

• η τσάντα τύπου ταχυδρόμου καλό είναι να αποφεύγεται τουλάχιστον στους μαθητές του δημοτικού.

• η τσάντα τύπου τρόλε'ι' είναι ιδανική σε σύγκριση με τους άλλους δύο τύπους τσαντών.

Τα σωστα βήματα στην κατάλληλη επιλογή μίας ασφαλούς τσάντας για τα παιδιά

1)Σωστή επιλογή τσάντας με βάση εργονομικά κριτήρια.
Φροντίζουμε να έχει το κατάλληλο μέγεθος για τον σωματότυπο του παιδιού.
2)Βάρος σχολικής τσάντας.
Φτοντίζουμε ωστε το βάρος της σχολικής τσάντας να μην ξεπερνά το 10% του σωματικού βάρους.Τοποθετούμε τα μεγάλα και βαριά αντικείμενα κοντά στην πλάτη.
3)Σωστός τρόπος άρσης της τσάντας.
Λυγίζουμε τα γόνατα και δεν σκύβουμε.Σηκώνουμε την τσάντα και με τα δύο χέρια και την τοποθετούμε στους ώμους.
4)Σωστή χρήση κάθε τύπου τσάντας.
Τοποθετούμε την τσάντα πάντα και στους δύο ώμους.Χρησιμοποιούμε απαραίτητα το λουράκι μέσης στην τσάντα τύπου πλάτης με δύο ιμάντες.
Αποφεύγουμε τις τσάντες τύπου ταχυδρόμου.Χρησιμοποιούμε την τύπου τρόλλευ πάντα με την λαβή της.

    Η ιδεώδης σχολική τσάντα είναι μια όχι πολύ μεγάλη τσάντα πλάτης, με φαρδείς, επιστρωμένους ιμάντες που θα μοιράζουν εξίσου το βάρος στην ράχη, καθώς και με ζώνη που θα την δένει στη μέση και έτσι θα μεταφέρει λίγο βάρος στην πύελο.
Για να είναι κατάλληλη μια τσάντα για το παιδί, το κάτω μέρος της πρέπει να σταματά πάνω από τους γοφούς – συνεπώς απαιτείται προσαρμογή των ιμάντων.
Το παιδί θα πρέπει να μεταφέρει πάντα την τσάντα στην πλάτη, φορώντας και τους δύο ιμάντες στους ώμους, ενώ τα σχολικά είδη θα πρέπει να μοιράζονται σε όλα τα τμήματα της τσάντας, τοποθετώντας τα πιο βαριά στην κεντρική θήκη που ακουμπά στην πλάτη.
Αν το βάρος που πρέπει να μεταφέρει το παιδί υπερβαίνει το 10% του σωματικού του βάρους (συνεπώς, πρέπει να ζυγίσετε την τσάντα), καλό είναι να επιλέξετε τσάντα με ρόδες(τύπου τρόλλευ), την οποία όμως θα σπρώχνει μπροστά του και δεν θα σέρνει από το χερούλι προέκτασης, διότι κάτι τέτοιο απαιτεί στροφική κίνηση της σπονδυλικής στήλης και συνεπώς επιβαρύνει τη μέση.

Καλή σχολική Χρονιά!!!

    

                                                 Οι αναδυόμενοι κίνδυνοι των γυμναστηρίων.

                                  Όταν η λανθασμένη εκγύμναση γίνεται επικίνδυνη υπόθεση

Η άθληση τόσο με την ερασιτεχνική της μορφή όσο και με την επαγγελματική της, αποτελεί στις μέρες μας δραστηριότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού της χώρας μας.Ατυχώς,πολλές φορές κατά τη διάρκεια αυτής τής δραστηριότητας συμβαίνουν και κακώσεις ποικίλης βαρύτητας.

Η κάκωση συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια τής μεγίστης απόδοσης του ανθρώπινου οργανισμού.Τραυματίζεται εμφανώς το μυοσκελετικό σύστημα, αλλά επηρεάζεται ταυτόχρονα και ο ψυχισμός του τραυματιζόμενου (ιδιαίτερα των επαγγελματίων αθλητών).

Στις συνήθεις αθλητικές κακώσεις περιλαμβάνονται: ο μωλωπισμός(αιμάτωμα), η μυική θλάση , το διάστρεμμα, η ρήξη συνδέσμου, το αίμαρθρο ,το ύδραρθρο, το εξάρθρημα ,το κάταγμα, καθώς και οι επανειλημμένοι μικροτραυματισμοί που οδηγούν σε άσηπτες φλεγμονές, γνωστές ως σύνδρομα καταπονήσεως ή υπερχρήσεως..

Ακολούθως θα αναφερθούμε και θα τονίσουμε δύο σημαντικές παθήσεις του μυοσκελετικού μας συστήματος ,η πρώτη αφορά τις καταστροφικές επιδράσεις του τραυματισμού των αρθρώσεων (την οστεοαρθρίτιδα) και η δεύτερη αφορά τις επιδράσεις στο σώμα της εκταταμένης καταστροφης των μυών (ραβδομυόλυση).

Μία σοβαρή ορθοπαιδική πάθηση αποτέλεσμα μακροχρόνιας καταπόνησης των αρθρώσεων είναι η οστεοαρθρίτιδα (μετατραυματική αρθρίτιδα).Η οστεοαρθρίτιδα όπως γνωρίζουμε προκαλεί φθορά στις αρθρώσεις και συγκεκριμένα στους χόνδρους,στο προστατευτικό δηλαδή περίβλημα των οστών. Ο χόνδρος από υγιης και ομαλός εξελίσσεται σε τραχύς, προκαλώντας τριβές μεταξύ των οστών και τελικά μόνιμο πόνο και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Πολλοί άνθρωποι αγνοούν την εμβιομηχανική του ανθρώπινου σώματος με αποτέλεσμα να ωθούν το σώμα τους σε ακραίες καταστάσεις, όπου η υπέρμετρη προσπάθεια του κορμού τους γίνεται μοναδική επιδίωξη με καταστροφικές συνέπειες για τον οργανισμό. Δεν έχει σημασία εάν αυτό εφαρμόζεται από κάποιον που απλά επιθυμεί την ατομική βελτίωση ή από τον επαγγελματία που επιδιώκει το ρεκόρ.

Και στις δύο περιπτώσεις η στόχευση όταν παραβιάζει τα όρια, και τις σταθερές των ασκήσεων επιβαρύνει αναλογικά τον καθένα και δύναται να προκαλέσει μακροχρόνια προβλήματα.Αδόκιμες προσπάθειες πίεσης φορτίου κατά την διάρκεια εκτέλεσης των διαφόρων ασκήσεων επιβαρύνουν αθροιστικά τις αρθρώσεις. Είναι εκείνο το σημείο όπου το επίπεδο έντασης για την αύξηση της μυϊκής μάζας, συγχέεται με το επίπεδο της μέγιστης δύναμης.

Η σκληρή γυμναστική εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Οι βλάβες που μπορεί να προκληθούν στους μύες εξαιτίας της έντονης και επίπονης άσκησης είναι πολλές φορές τόσο σοβαρές που δυνητικά απειλούν την ζωή του αθλούμενου.

Μια από αυτές είναι η ραβδομυόλυση η οποία προκαλείται όταν οι αθλητές ασκούνται σκληρά σε υψηλές θερμοκρασίες.

Η ραβδομυόλυση είναι ένα σοβαρό σύνδρομο που οφείλεται στην άμεση ή έμμεση βλάβη των μυών. Προκύπτει από την καταστροφή των μυϊκών ινών και την απελευθέρωση του περιεχομένου τους στην κυκλοφορία του αίματος. Μία από τις πρωτεΐνες που απελευθερώνεται από τα κατεστραμμένα κύτταρα των μυών είναι η μυοσφαιρίνη.Επιπλέον, η αφυδάτωση, οι υψηλές θερμοκρασίες και η κακή διατροφή συμβάλουν στην εμφάνισή της. Ορισμένα άτομα έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν ραβδομυόλυση εξαιτίας γενετικών παραγόντων που προκαλούν μεταβολικές διαταραχές.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Επώδυνες, πρησμένες, μελανιασμένες ή ευαίσθητες περιοχές του σώματος
• Μυϊκή αδυναμία ή δυσκολία να κινήσετε τα χέρια ή τα πόδια
  Αδιαθεσία
• Ναυτία ή/και έμετος
• Σύγχυση
• Πυρετός
• Σκουρόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ)
• Μειωμένη ή καθόλου παραγωγή ούρων

Ακολουθούν χρήσιμες συμβουλές για να αποφύγετε τους κινδύνους απο την υπέρμετρη και λανθασμένη εκγύμναση.

• Κατάλληλη προετοιμασία πριν την άσκηση 

Με τον όρο προθέρμανση εννοούμε την ελαφρία μυική προσπάθεια με την οποία προετοιμάζουμε το νευρομυικό σύστημα για την έντονη προσπάθεια που θα ακολουθήσει.

Η προετοιμασία αυτή είναι απαραίτητη γιατί η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πρίν απο την προπόνηση αθξάνει την αιμάτωση των μυών,δημιουργεί μεταβολικές προσαρμογές για την προπόνηση που θα ακολουθήσει και προστατεύει το μυοσκελετικό σύστημα απο τραυματισμούς 

•  Επιλογή σωστού προσωπικού προγράμματος

 Πριν αποφασίσετε ν' ακολουθήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα βεβαιωθείτε  όσο διαδεδομένο και να είναι πως είναι ασφαλές για εσάς και ότι καλύπτει τους γυμναστικούς σας στόχους χωρίς να επιβαρύνει τις αρθρώσεις σας.

Αν ξεκινάτε για πρώτη φορά γυμναστική αποφύγετε τις υπερβολές και την υπερπροσπάθεια που θεωρείτε ότι θα φέρουν πιο γρήγορα αποτελέσματα, γιατί μπορεί τελικά να θέσετε σε κίνδυνο την υγεία σας. Αυξήστε προοδευτικά την ένταση και το βαθμό δυσκολίας είτε πρόκειται για πρόγραμμα με βάρη είτε για αερόβια άσκηση.

  

• Επιλογή σωστών «καυσίμων»

 

Το καλό καύσιμο είναι αυτό που κάνει οποιαδήποτε μηχανή να κινείται με ασφάλεια και να δουλεύει σωστά. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το σώμα μας.Οι τροφές είναι τα καύσιμά μας και ειδικά όταν ακολουθούμε κάποιο πρόγραμμα εκγύμνασης επιβάλλεται να τρεφόμαστε σωστά έτσι ώστε να μπορούμε να δώσουμε ενέργεια μέσω της τροφής στο σώμα μας πριν την προπόνηση αλλά και να αποκαταστήσουμε κατάλληλα το μυϊκό μας σύστημα μετά από αυτήν. Χωρίς τα κατάλληλα «καύσιμα» σύντομα επέρχεται η κόπωση ή ακόμα και ο τραυματισμός των μυών κι επιπλέον δε βλέπουμε το αποτέλεσμα που περιμέναμε.

Η έντονη άσκηση αν γίνεται αρκετές ώρες κάθε μέρα μπορεί κάποια στιγμή να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα. Δώστε χρόνο στο σώμα σας να ξεκουράζετε και αποφύγετε τις ακρότητες.
Πίνετε πολλά υγρά για να παραμείνετε ενυδατωμένοι. Η αφυδάτωση είναι ένας από τους κύριους παράγοντες για να προκληθεί ραβδομυόλυση. Οι αφυδατωμένες μυϊκές ίνες είναι λιγότερο ελαστικές και άρα πιο πιθανό να υποστούν βλάβη.Μην ασκείστε έντονα όταν κάνετε δίαιτα χαμηλών θερμίδων ή μετά από μεγάλες περιόδους νηστείας. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είστε όταν κάνετε διατροφή με λίγους υδατάνθρακες.

Εαν ακολουθείται πιστά και με ασφάλεια ενα καλά δομημένο και αυστηρά εξατομικευμένο πρόγραμμα γυμναστικής το αποτέλεσμα θα είναι ένα γερό, υγιές και καλογυμνασμένο σώμα.

Υγρό πόσιμο κολλαγόνο: Ένας εμπορικός διατροφικός μύθος

Από όλα τα συμπληρώματα διατροφής, ένα από τα περισσότερο «ευρηματικά» και αληθοφανώς ευεργετικά είναι το «υγρό πόσιμο κολλαγόνο».

Tο κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη που αποτελεί βασικό δομικό συστατικό του συνδετικού ιστού του σώματός μας. Ο συνδετικός ιστός υπάρχει παντού μέσα μας, καθώς συνδέει τα όργανα μεταξύ τους (ωστε να κρατιούνται σταθερά στη θέση τους, μέσα στον θώρακα και την κοιλιά), συνδέει τις ίνες των ιστών μεταξύ τους μέσα στα όργανα, καθώς και τα κύτταρα μεταξύ τους μέσα στις ίνες των ιστών.

Το κολλαγόνο ως ομάδα ινωδών πρωτεΐνών βρίσκεται σε όλα τα πολυκύτταρα ζώα και προσδίδει εκτατική ισχύ στους συνδετικούς ιστούς. Στο σώμα μας υπάρχουν 28 διαφορετικά είδη κολλαγόνου. Οι βασικότεροι τύποι κολλαγόνου που εντοπίζονται στο σωμα μας είναι ο τύπος I, ο τύπος II και ο τύπος III. Το κολλαγόνο τύπου Ι απαντά στο δέρμα, στα νύχια, τα μαλλιά, τους μύες, τους τένοντες και τα οστά. Στα οστά, το κολλαγόνο ενισχύεται με ιόντα ασβεστίου ώστε να είναι ικανό να σηκώσει το βάρος του σώματος. Το κολλαγόνο τύπου ΙΙ απαντά στους χόνδρους των αρθρώσεων. Τα επιθηλιακά κύτταρα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης στο σώμα μας. Μετά τα 30 έτη όμως η παραγωγή κολλαγόνου αρχίζει και μειώνεται σταδιακά. Ο ρυθμός μείωσης του εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες όπως η ποιότητα ζωής, η διατροφή και τα γονίδια. Στατιστικά ο ρυθμός μείωσης του είναι περίπου 2% ποσοστιαία ανα έτος.

Διαβάζοντας τις διαφημίσεις, μαθαίνει κανείς για τις γνωστές και ευεργετικές ιδιότητες του κολλαγόνου, ότι δηλαδή μεταξύ άλλων βελτιώνει την υγεία των μαλλιών, των νυχιών, του δέρματος και των αρθρώσεων.

Οι περισσότεροι από εκείνους που προωθούν το υγρό πόσιμο κολλαγόνο φροντίζουν να αποκρύπτουν μια μικρή αλλά ουσιαστική λεπτομέρεια.Τα αναρίθμητα αγαθά που συγκαταλέγονται στα οφέλη του κολλαγόνου, αφορούν το κολλαγόνο που υπάρχει ήδη μέσα στο σώμα μας. Ωστόσο, άλλο το κολλαγόνο που υπάρχει μέσα στο σώμα μας, το οποίο έχει κατασκευάσει ο οργανισμός μας και άλλο το κολλαγόνο που παίρνουμε ως συμπλήρωμα διατροφής.

Συνεπώς άλλο πράγμα διαφημίζεται και άλλο πράγμα πωλείται!Δεν υπάρχει καμία λογική στην δαπάνη για πόσιμα Κολλαγόνα απο την στιγμή που μπορείτε να πάρετε την πρωτεϊνη σας με πιο εύγευστο τρόπο όπως ξηροί καρποί, όσπρια, αυγά κλπ.

Για να καταλάβουμε τη διαφορά, υπενθυμίζουμε ότι το κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη και ως πρωτείνη αποτελείται από αμινοξέα.Συνεπώς όταν το λαμβάνουμε μέσω του πεπτικού συστήματος ως τροφή ή συμπλήρωμα διατροφής, μεταβολίζεται όπως οι τροφές και αδυνατεί να παραμείνει

αυτούσιο και αδιάσπαστο μέσα στον οργανισμό όπως το φάγαμε ή το ήπιαμε σαν κολλαγόνο.

Αυτό που συμβαίνει με την απο του στόματος λήψη του κολλαγόνου είναι ότι υφίσταται πέψη κανονικότατα όπως και όλες οι άλλες τροφές.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διασπάται από τα οξέα του στομάχου στα αμινοξέα από τα οποία αποτελείται και τα οποία στη συνέχεια απορροφώνται από το λεπτό έντερο.

Ο οργανισμός θα χρησιμοποιήσει κάποια από τα αμινοξέα για ενέργεια, ενώ κάποια άλλα θα τα χρησιμοποιήσει για να συνθέσει εκ νέου πρωτεΐνες και ιστούς (μεταξύ των οποίων και νέο κολλαγόνο).Ουσιαστικά το υγρό πόσιμο κολλαγόνο είναι απλά άλλη μια διατροφική πηγή πρωτεϊνών και τελικά θερμιδών.

Όσον αφορά τις αρθρώσεις, σε μία μελέτη με πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα, οι ερευνητές κατέληξαν πως : ” Η μελέτη μας δείχνει πως η αγωγή … είναι αναποτελεσματική και έχει μόνο μικρά και ασταθή οφέλη. Επιπλέον, τα αποτελέσματά μας εγείρουν την πιθανότητα πως σε μία υπο-ομάδα με ασθενείς , η πόσιμη χορήγηση κολλαγόνου, η οποία θεωρείται ασφαλής, μπορεί να αναζωπυρώσει την ασθένεια.” Ούτε στην οστεοαρθρίτιδα φαίνεται να βοηθά το κολλαγόνο, πιο συγκεκριμένα μία πρόσφατη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας κατέληξε στο εξής συμπέρασμα:” Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να προτείνουμε την γενικευμένη χρήση υδρολυμένου κολλαγόνου στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. “

2012 Aug;20(8):809-21. doi: 10.1016/j.joca.2012.04.008. Epub 2012 Apr 17.

Symptomatic and chondroprotective treatment with collagen derivatives in osteoarthritis: a systematic review.

Van Vijven JP¹, Luijsterburg PA, Verhagen AP, van Osch GJ, Kloppenburg M, Bierma-Zeinstra SM.

Κλείνοντας λοιπόν θα ήθελα να τονίσω πως χρειάζεται μεγάλη προσοχή για προϊόντα που κάνουν πολύ εντυπωσιακούς ισχυρισμούς επικαλούμενα οφέλη που είναι δύσκολο να μετρηθούν αντικειμενικά.Ο καταναλωτής οφείλει στον εαυτό του να ενδιαφέρεται πάντα για το αν υπάρχουν αποδείξεις που να επιβεβαιώνουν τα όσα θριαμβευτικά λέγονται .

           ΚΡΑΜΠΕΣ: Ένα απρόσμενο και ενοχλητικό σύμπτωμα

Οι κράμπες αποτελούν μη ηθελημένες και επώδυνες μυικές συσπάσεις που είτε λύονται από μόνες τους ή με διάταση τους πάσχοντος μυος.Ο μηχανισμός που τις προκαλεί δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Εκείνο που προκύπτει από την επιστημονική βιβλιογραφία είναι ότι σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση κραμπών παίζει μια αλλοίωση του νευρoμυικού μηχανισμού ελέγχου της μυικής σύσπασης. Η έκφραση της αλλοίωσης αυτής ευνοείται από τον μυικό κάματο ( την κούραση δηλαδή σε μια αθλητική δραστηριότητα ή κατά την διάρκεια μιας οξείας μέγιστης ισχύος μυική σύσπαση) και αντιμετωπίζεται με αναπλήρωση ηλεκτρολυτών.

 Έχουν σαφή κλινικά και ηλεκτρομυογραφικά χαρακτηριστικά που τις ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες παθολογικές μυικές συσπάσεις.

 Η επικρατέστερη θεωρία λέει πως οι κράμπες προκαλούνται από μη επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού, καθώς οι ηλεκτρολύτες (νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, χλώριο, ασβέστιο) που περιέχονται στο νερό και στα ισοτονικά ποτά είναι εκείνοι που πυροδοτούν την κίνηση των μυών. Απουσία ηλεκτρολυτών από το σώμα προκαλεί αδυναμία των μυών που εμφανίζεται ως κράμπα. Τα τελευταία όμως χρόνια η παραπάνω θεωρία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται.

  Η πιο πρόσφατη θεωρία λέει πως οι ξαφνικοί μυϊκοί σπασμοί πως εμφανίζονται όταν δοθεί η εντολή για τη συστολή ενός μυός ενώ αυτός βρίσκεται ήδη σε κατάσταση συστολής. Το φαινόμενο που μόλις περιγράψαμε αφορά κυρίως τους αθλητές οι οποίοι εξαντλούν τους μύες τους κατά τη διάρκεια έντονης προπόνησης.

Τα σημεία στα οποία θα πρέπει να δίνεται έμφαση από όσους παθαίνουν συχνά κράμπες είναι:

• Επαρκής ενυδάτωση.

• Ισορροπημένη διατροφή και κάλυψη αναγκών σε όλα τα θρεπτικά συστατικά. 

• Ξεκούραση των μυών και stretching. 

• Συμβουλή γιατρού εάν οι κράμπες είναι συχνές και συνοδεύονται και από συμπτώματα όπως η ερυθρότητα του δέρματος.

Bio-Pen: Επαναστατικός τρισδιάστατος εκτυπωτης χειρός ''γεμίζει'' τα κόκκαλα και αποκαθιστά βλάβες των οστών και του χόνδρου.

Μία επαναστατική και καινοτόμα ανακάλυψη έκαναν μία ομάδα απο επιστήμονες στην Αυστραλία και συγκεκριμένα απο το Πανεπιστήμιο Wollogong, οι οποίοι δημιούργησαν ένα είδος στυλό που τους επιτρέπει να «σχεδιάσουν» νέο ιστό.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν 3D εκτυπωτή χειρός που ονομάζεται BioPen και χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση του ιστού των οστών. To Bio-Pen μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο θα επουλώνονται οι ιστοί στο μέλλον.
Σήμερα υπάρχουν τεχνικές οι οποίες χρησιμοποιούν βλαστοκύτταρα υπο μοφή ενέσιμων προιόντων και αποκαθιστούν βλάβες σε διάφορους ιστούς.To bio-pen αποτελεί εξέλιξη των τεχνικών που χρησιμοποιούν βλαστοκύτταρα.

Πιό συγκεκριμένα το BioPen αποτελεί ένα βιοπολυμερές που περιέχει ζωντανά κύτταρα(stem cells) τα οποία αναμιγνύονται με εκχύλισμα φυκιών και «γεμίζουν» τον ιστό στα σημεία του σώματος που έχουν υποστεί βλάβη. 

Το μείγμα στεγνώνει με τη χρήση υπεριώδους φωτός και έτσι αρχίζουν να δημιουργούνται στρώματα από κύτταρα, που καλύπτονται από ένα στρώμα προστατευτικής γέλης.
 
Όταν το μείγμα στεγνώσει, τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται και συνδέονται με τα κύτταρα του υγιούς ιστού.Αυτη η θεραπεία μπορεί να είναι κατάλληλη στο μέλλον για την άμεση επισκευή των κατεστραμμένων ιστών ως αποτέλεσμα κάκωσης.
Μάλιστα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα μειώσει και τον χρόνο της ανάρρωσης μετά από ατυχήματα και πως θα αυξήσει το ποσοστό επιτυχίας των χειρουργικών επεμβάσεων, ακριβώς επειδή τα κύτταρα ενώνονται με εκείνα που υπάρχουν ήδη στον οργανισμό – γεγονός που μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο απόρριψης από τον οργανισμό.
Αποτελεί επανάσταση στον τομέα της σύγχρονης ιατρικής.Το Bio-Pen βρίσκεται στο στάδιο των κλινικών δοκιμών (στο νοσοκομείο St Vincent's Hospital στην Μελβούρνη),οι επιστήμονες του οποίου και πιστεύουν οτι θα ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη πενταετία.
Το κυριότερο πλεονέκτημα του Bio-Pen είναι η συμβολή αυτου στην ταχύτερη αποκατάσταση των ασθενών καθώς λειτουργεί όπως οι 3D εκτυπωτές που χρησιμοποιούνται για τη βιο-εκτύπωση οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού.
Επειδή όμως όλα τα ωραία συνήθως επισκιάζονται απο κάτι έτσι και στην περίπτωση του Bio-Pen πιστεύεται οτι το υψηλό κόστος παραγωγής του,θα αντιμετωπίστει δυσκολα απο τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ιδιωτικούς παρόχους ιατρικών υπηρεσιών.

Πρόσληψη γαλακτοκομικών και υγεία των οστών .

                                               Μύθος ή πραγματικότητα;

 

 
Το αγελαδινό γάλα είναι μία τροφή που συνδέεται παραδοσιακά απο τους ανθρώπους με την υγεία.Το γεγονός όμως οτι το ανθρώπινο είδος αποτελεί το μοναδικό θηλαστικό που καταναλώνει γάλα στην ενήλικο ζωή δεν μπορεσε ποτέ να απαντηθεί με σαφήνεια.
  Τα τελευταία χρόνια συναντάμε πολλά δημοσιεύματα που αμφισβητούν τη θρεπτική αξία του γάλατος στους ενήλικες και οι γνώμες των επιστημόνων πλέον διχάζονται, για το κατά πόσο ένας ενήλικας πρέπει να συμπεριλαμβάνει καθημερινά στη διατροφή του το γάλα.
  Το γάλα είναι σίγουρα μια πολύτιμη τροφή για τα παιδιά, είναι η πρώτη τροφή που χρειάζεται ο άνθρωπος από την ώρα που θα γεννηθεί και φυσικά τα οφέλη του μητρικού γάλακτος δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.Η συνέχεια βέβαια αυτής της διατροφής στα παιδιά,επιβάλει το μητρικό γάλα να αντικατασταθεί από αγελαδινό ή άλλο.
  Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ'ό,τι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γατών,σκυλιών, καμηλοπαρδάλεων, ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού. Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια, και ούτω καθ’εξής.
  Ο άνθρωπος λοιπόν, είναι το μόνο θηλαστικό που συνεχίζει να καταναλώνει γάλα και μετά την περίοδο του θηλασμού του κι αυτό, γιατί επιγραμματικά το γάλα προσδίδει ασβέστιο και βιταμίνες στον οργανισμό. Ο θόρυβος όμως που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια για την πρόσληψη γάλατος από ενήλικες, οφείλεται στο γεγονός ότι στο δυτικό κόσμο, πολύ συχνά λαμβάνεται από τους ανθρώπους περισσότερο γάλα από όσο τους είναι αναγκαίο.

Ας δούμε όμως κάποιες επιδημιολογικές μελέτες για την συσχέτιση της λήψης γάλακτοκομικών προιόντων και οστεοπόρωσης.

Τα γαλακτοκομικά προιόντα ως γνωστόν δεν αποτελούν μέρος της διατροφής στην Κίνα,την Ιαπωνία,το Βιετνάμ και την Ταυλάνδη, ωστόσο οι κάτοικοι των χωρών αυτών έχουν ένα απο τα χαμηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης και καταγμάτων των οστών σε όλον τον κόσμο.(Hegsted,Κατάγματα,ασβέστιο και σύγχρονη διατροφη.AJCN 74(2001):571-73).

Στην αντίπερα όχθη οι μεγαλύτεροι καταναλωτές γάλακτος στον κόσμο (Αυστραλία,Νέα Ζηλανδία,Βόρεια Αμερική και Δυτική Ευρώπη) έχουν την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης και καταγμάτων.(Fe
κanich,D.,Willett,W et ai."Γάλα διαιτητικού ασβεστίου και κατάγματα στις γυναίκες.12ετή μελέτη προγνώσεων".AJPH 87(1997):992-7).

  Το παραπάνω διαπιστώθηκε και απο 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες,σύμφωνα με τις οποίες οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Yale κατέληξαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης "συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σουηδίας, και της Φινλανδίας" είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν το περισσότερο κρέας, γάλα, και άλλα ζωικά τρόφιμα. Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανικοί Αμερικανοί, που καταναλώνουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1.000 mg ασβεστίου ανά ημέρα, είναι εννέα φορές πιθανότερο να πάθουν σπασίμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι,των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg. Λέει ο McDougall, "οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιό αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης. Μόνο σε εκείνες τις περιοχές όπου το ασβέστιο και η πρωτεΐνη τρώγονται σε σχετικά υψηλές ποσότητες υπάρχει ανεπάρκεια ασβεστίου των οστών, λόγω της υπερβολής της ζωικής πρωτεΐνης."
 
  Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) εξέτασε όλους τους τομείς της διατροφής και της υγείας των οστών και διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών ενώ η κατανάλωση γαλακτοκομικών όχι. Τέτοια συμπεράσματα δεν εκπλήσσουν τους διατροφικούς ερευνητές: Σύμφωνα με τον Δρ Neal Barnard, συγραφέα του βιβλίου Turn Off the Fat Genes (Σταματήστε τα γονίδια του πάχους 2001) και διάφορα άλλα βιβλία για την διατροφή και την υγεία, η απορρόφηση ασβεστίου από τα λαχανικά είναι εξ ίσου καλή ή και καλύτερη από αυτή του γάλακτος. Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30 τοις εκατό, ενώ τα ποσοστά απορρόφησης απο το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το σινάπι, τις ρέβες, το κατσαρό λάχανο, και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται απο 40 έως 64 τοις εκατό.
 
  Ο διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεΐνης αυξάνεται, εξ ίσου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα (περιοδικό της αμερικανικής διαιτητικής ένωσης, 1993): "Αυτή η επίδραση έχει τεκμηριωθεί σε διάφορα διαφορετικά σχέδια μελέτης για περισσότερο από 70 χρόνια," γράφει, προσθέτοντας, " η καθαρή επίδραση είναι τέτοια που εάν η πρωτεϊνική εισαγωγή διπλασιάζεται χωρίς μεταβαλλόμενη λήψη άλλων θρεπτικών ουσιών,η ουρική περιεκτικότητα σε ασβέστιο αυξάνεται κατά περίπου 50 τοις εκατό."
  
  Τα εθνικά ιδρύματα μελέτης υγείας από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκαν ότι
"Οι γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από ζωικές πηγές είχαν τρεις φορές το ποσοστό απώλειας κόκκαλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από φυτικές πηγές." Αν και οι ερευνητές έλαβαν υπ’οψιν " όλα όσα σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη σχέση,αυτό δεν άλλαξε τα αποτελέσματα." Το συμπέρασμα της μελέτης: "Η αύξηση της φυτικής και η μείωση της ζωικής πρωτεϊνικής πρόσληψης μπορούν να μειώσουν την απώλεια οστών και τον κίνδυνο σπασίματος ισχίων."
 
  Ο αριθμός των Αμερικανών που έχουν διαγνωστεί με οστεοπόρωση αυξήθηκε στο 55% απο το1995 έως το 2006 σύμφωνα με το Αμερικάνικο Υπουργείο Υγείας και Ανθρώπινων Υπηρεσιών, ενώ ο Οργανισμός για την Υγεία Έρευνας και ποιότητας του υπουργείου διατύπωσε πως"Τα οστεοπορωτικά κατάγματα αυξάνονται δραματικά".
 
  Μία ανασκόπηση 58 μελετών έδειξε πως δεν υπάρχει καμία συσχέτηση μεταξύ των επιπέδων πρόληψης ασβεστίου του γάλακτος και της υγείας των οστών.A.J.et al,Γαλακτοκομικά προιόντα υγείας σε παιδιά και ενήλικες:Μιά επαναξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων.
Pediatrics 115(2005):743-43.News Online "Συμβατική σοφία για το γάλα questionated",Mar 7,2005.
Η μελέτη ορόσημο του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για την υγεία των νοσοκόμων, που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα.Πιό συγκεκριμένα η έρευνα οδήγησε στο ακόλουθο συμπέρασμα: Οι γυναίκες που έπιναν δύο ή περισσότερα ποτήρια γάλα την ημέρα είχαν περισσότερα κατάγματα απο εκείνες που έπιναν λιγότερο απο ένα ποτήρι την εβδομάδα.Fekanich,D.,Willett,W et ai. "Γάλα διαιτητικού ασβεστίου και κατάγματα στις γυναίκες.12ετή μελέτη προγνώσεων".AJPH 87(1997):992-7.

  Συνοψίζοντας αυτήν την μελέτη, η Lunar Osteoporosis Update (Νοέμβριος 1997) εξήγησε: "Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.Εάν αυτό ήταν ένα οποιοσδήποτε άλλο πράγμα εκτός από το γάλα, το οποίο τόσο επιθετικά έχει προωθηθεί από τα γαλακτοκομικά συμφέροντα, αναμφισβήτητα θα θεωρούταν σημαντικός παράγοντας κινδύνου."
  Φαίνεται λοιπόν ότι τα επιχειρήματα υπέρ της κατανάλωσης γάλακτος μάλλον είναι σαθρά. Παρότι το γάλα είναι καλή πηγή πρωτεΐνης, ασβεστίου και βιταμίνης D, υπάρχουν και άλλες τροφές που αποτελούν επίσης καλές πηγές των συγκεκριμένων θρεπτικών στοιχείων. Επιπλέον, δεν υπάρχουν αδιάσειστες αποδείξεις σχετικά με το ότι η κατανάλωση γάλακτος μειώνει πραγματικά τα κατάγματα των οστών ενώ η μεγάλη κατανάλωσή του μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία ( λόγω δυσαπορρόφηση σιδήρου) και πιθανώς συμβάλλει και στην παχυσαρκία, λένε τώρα αρκετοί ειδικοί.