Σύνδρομο ανήσυχων κάτω άκρων (RLS)

Τί είναι;
Πρόκειται για ένα αρκετά συχνό σύνδρομο που εκδηλώνεται σαν έντονη ενόχληση, χωρίς πόνο κυρίως στα κάτω άκρα, η οποία δεν παρέρχεται παρά μόνο εάν ο ασθενής κινήσει τα πόδια του.Το χαρακτηριστικό του είναι η μη ηθελημένη ανάγκη κίνησης, συνήθως των κάτω άκρων αλλά μερικές φορές και των χεριών και σπάνια του κορμού.
Εμφανίζεται συχνότερα όταν το άτομο είναι σε ακινησία ή κατά τη διάρκεια που πάει να κοιμηθεί και του προκαλεί αϋπνία και έντονο άγχος.
Ποιές οι αιτίες του συνδρόμου;
Η αιτία που προκαλεί το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών, δεν είναι γνωστή. Μπορεί να σχετίζεται με την ντοπαμίνη η οποια ως γνωστόν εμπλέκεται στον έλεγχο των κινήσεων. Η ντοπαμινη είναι μια φυσική ουσία στον εγκέφαλο που ανήκει στην οικογένεια των νευροδιαβιβαστών.
Υπάρχουν κάποια κριτήρια τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τη διάγνωση όπως:

• Η επιτακτική ανάγκη κίνησης των κάτω άκρων, τα οποία παρουσιάζουν κάποιες παραισθησίες ή / και δυσαισθησίες.
• Η έντονη κινητικότητα και η συνεχής αλλαγή θέσης του σώματος, όταν κάποιος ξαπλώσει στο κρεββάτι για να κοιμηθεί.
• Τα συμπτώματα εμφανίζονται στην ακινησία και παρέρχονται με την κίνηση.
• Ο ρυθμός εμφάνισης των συμπτωμάτων με τάση εκδήλωσης τις απογευματικές ώρες και τη νύκτα.
• Η θετική ανταπόκριση στη ντοπαμινεργική θεραπεία
• Οι διαταραχές στον ύπνο διαφόρου βαθμού και είδους.
  

Ποιά τα συμπτώματα του;

• δυσάρεστες αισθήσεις στα πόδια, που κάνουν τους ασθενείς να θέλουν να τα κινούν.
• συμπτώματα που περιγράφονται σαν ανατριχίλα, μυρμήγκιασμα, κάψιμο, πόνος, τράβηγμα ή ακόμη σαν κάτι που έρπει κάτω από το δέρμα.
• Τα συμπτώματα επιδεινώνονται όταν ο ασθενής αναπαύεται, κάθεται ή ξαπλώνει.
• οι ασθενείς αυτοί συχνά παρουσιάζουν και κακή ποιότητα ύπνου

Η συχνότητά του κυμαίνεται από 5-15% στον γενικό πληθυσμό και αφορά περισσότερο γυναίκες σε αναλογία 2:1 με τους άνδρες. Μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και σε παιδιά, αλλά η συνηθισμένη ηλικία προσβολής είναι μεταξύ 30 και 50 ετών.

Το σύνδρομο RLS εκδηλώνεται περίπου στο 20-57% των ατόμων με νεφρική ανεπάρκεια, που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Εμφανίζεται και όταν υπάρχουν χαμηλά αποθέματα σιδήρου στο αίμα ή έλλειψη σε φολικό οξύ. Επίσης έχει συσχετιστεί με άλλες νευρολογικές παθήσεις, όπως η νόσος του Πάρκινσον. Κάποιες φορές υπάρχει σε άτομα που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα ή υποθυρεοειδισμού.Το σύνδρομο των ανήσυχων κάτω άκρων μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά γενικά εξαφανίζεται μετά τον τοκετό.Μπορεί, επίσης, να προκληθεί από ορισμένα αντικαταθλιπτικά, ενώ έχει καταγραφεί και σε άτομα με κιρσούς στα πόδια.

Ποιά η θεραπεία του;

Η θεραπεία του συνδρόμου ανήσυχων κάτω άκρων εξαρτάται από τη βαρύτητά του. Σε ελαφρές περιπτώσεις δεν δίνουμε κάποια θεραπεία και περιοριζόμαστε σε συστάσεις για υγιεινή ζωή, αποφυγή οινοπνεύματος, καφεϊνης και νικοτίνης και φυσιοθεραπεία χαλάρωσης του μυϊκού συστήματος.

Σαν συμπέρασμα θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα συχνό, ιδιαίτερα ενοχλητικό σύνδρομο που δυστυχώς είναι σχετικά άγνωστο στην ευρύτερη ιατρική κοινότητα.

ΣΩΣΤΟ ΣΤΡΩΜΑ:Τα οφέλη του και πώς το επιλέγουμε.

Ο ύπνος είναι πολύτιμος για την υγεία μας. Οι συμβουλές για καλύτερο ύπνο δεν θα ήταν πλήρεις εάν δεν εξετάζαμε την ποιότητα του στρώματος.Το σωστό στρώμα αποτελεί μια σημαντική επένδυση, αφού παίζει πρωταρχικό ρόλο και επηρεάζει άμεσα τη ψυχική, πνευματική και φυσικά τη σωματική μας υγεία.

Είναι σημαντικό να εστιάζουμε με ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή του στρώματος, αφού ο καθένας μας περνάει καθημερινά περισσότερες από 6-8 ώρες ξαπλωμένος σε αυτό (περίπου το 1/3 της ζωής μας).Η επιλογή του κατάλληλου στρώματος αν και εξαιρετικά δύσκολη εγγυάται έναν άνετο και απολαυστικό ύπνο καθώς θα υποστηρίξει σωστά τη σπονδυλική σας στήλη. 

Το ανθρώπινο σώμα, ως προς το σχήμα του είναι γεμάτο καμπύλες και ανώμαλες επιφάνειες. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν είναι ίσιο, ευθύ ή επίπεδο. Αυτό ισχύει ανεξάρτητως βάρους, κατανομής βάρους και σωματότυπου.

Για να ξεκουράζεται το ανθρώπινο σώμα πρέπει να εκμηδενίζονται οι μυικές συσπάσεις χωρίς να αλλοιώνεται το φυσικό σχήμα του σώματος. Αυτό επιτυγχάνεται όταν ολόκληρο το σώμα μας υποστηρίζεται από το στρώμα και γεμίζει με υλικό κάθε σημείο του.Όταν προσαρμόζεται, δηλαδή, το στρώμα πάνω στο σχήμα του σώματος και όχι το αντίθετο.

Σύμφωνα με τα παραπάνω όμως ποιο είναι το κατάλληλο στρώμα; το σκληρό, το μαλακό ή το ελαστικό; Το ορθοπαιδικό ή το ανατομικό στρώμα;

Ας εξετάσουμε κάθε ένα ξεχωριστά:

α)Το σκληρό στρώμα, όντας άκαμπτο, δεν μπορεί να «ακολουθήσει» τις καμπύλες του σώματος και να προσαρμοσθεί σ’ αυτές. Έτσι, στα σημεία που έχουν έντονες καμπύλες, ή είναι πολύ ελαφριά (αυχένας, οσφυική χώρα, πόδια, χέρια) μένουν ανυποστήρικτα κενά με αποτέλεσμα την λανθασμένη τους στήριξη.Η εκμηδένιση κάθε μυικής σύσπασης είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη σωστή και πλήρη ανάπαυση του σώματος κατι που με τα σκληρά στρώματα δεν επιτυγχάνεται. Αντιθέτως, το σκληρό στρώμα «επιχειρεί» να ισιώσει το σώμα, να αλλοιώσει, δηλαδή, το φυσικό του σχήμα, με αποτέλεσμα να το ταλαιπωρεί και μακροπρόθεσμα να του προξενεί βλάβες.

Ωστόσο, για πολλές δεκαετίες επικρατούσε η αντίληψη ότι το σκληρό στρώμα είναι ιδανικό για τη σωστή υποστήριξη του σώματος, διότι «κρατάει» τη σπονδυλική στήλη στην ευθεία στάση! (Η αντίληψη αυτή δεν έχει εκλείψει εντελώς στις μέρες μας). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή των στρωμάτων ήταν μαλακά αλλά χωρίς επαναφορά(μαλλί, βαμβάκι κτλ.) με αποτέλεσμα να βουλιάζουν σιγά-σιγά και μαζί μ’ αυτά να βουλιάζει κι ο χρήστης του στρώματος. Οι επιπτώσεις στην οσφυική χώρα και γενικότερα στην σπονδυλική στήλη ήταν αναπόφευκτες. Ο γιατρός, τον οποίον επισκεπτόταν ο ασθενής, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχαν στην αγορά υλικά με ελαστικότητα και επαναφορά, συνιστούσε, για να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα, ύπνο σε σκληρό στρώμα, ώστε τουλάχιστον να μην βυθίζεται το σώμα. Συνιστούσαν, δηλαδή, το λιγότερο κακό. Αυτή η συμβουλή διαστρεβλώθηκε με τον καιρό και πολλοί άνθρωποι έφθασαν στο σημείο να πιστεύουν ότι το καλύτερο στρώμα για τις παθήσεις τους είναι το ευθύ, σκληρό και άκαμπτο πάτωμα.Είναι ωστόσο, προφανές, και στον μη ειδικό, ότι η σπονδυλική στήλη και ολόκληρο το σώμα γενικότερα κάθε άλλο παρά ευθεία είναι. Επιπλέον, το σκληρό στρώμα επιβαρύνει και το κυκλοφορικό, καθώς εμποδίζει τη σωστή κυκλοφορία του αίματος, ιδιαίτερα στα βαριά σημεία του σώματος, με συνέπεια να προκαλούνται αγκυλώσεις και μουδιάσματα.

β)Το μαλακό στρώμα, μη διαθέτοντας επαναφορά, βουλιάζει και γίνεται σαν την αιώρα, όταν ξαπλώνει ένα σώμα πάνω του. Έτσι, στρεβλώνει το σώμα «ρουφώντας» το μέσα του με συνέπεια να συμβάλει στην πρόκληση βλαβών όπως σκολίωση και κύφωση.

Οι έννοιες «μαλακό» και «σκληρό» σε σχέση προς τα στρώματα, είναι υποκειμενικές. Εξαρτώνται δηλαδή από το βάρος και την σωματοδομή γενικότερα του σώματος που ξαπλώνει στο στρώμα. Για παράδειγμα το ίδιο στρώμα είναι μαλακό για ένα σώμα βάρους 80 κιλών και σκληρό για ένα σώμα βάρους 40 κιλών.

γ)Το ελαστικό στρώμα είναι το κατάλληλο στρώμα για την σωστή υποστήριξη του σώματος, διότι ελαστικό σημαίνει ότι προσαρμόζεται ακριβώς στο σχήμα του σώματος. Έτσι, το σώμα διατηρεί τη φυσική του στάση, τη στάση δηλαδή που έχει όταν στέκεται όρθιο.

Εξάλλου, σε αντίθεση προς τις έννοιες «σκληρότητα» και «μαλακότητα», η έννοια της ελαστικότητας έχει αντικειμενικό χαρακτήρα. Είναι επιστημονικά προσεγγίσιμη και εργαστηριακά μετρήσιμη.

ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟ – ΑΝΑΤΟΜΙΚΟ – ΟΡΘΟΣΩΜΑΤΙΚΟ-ΟΡΘΑΥΧΕΝΙΚΟ
Ο όρος ορθοπαιδικό στρώμα είναι αδόκιμος αφού περιγράφει ορισμένα σκληρά στρώματα τα οποία έχουν κατασκευασρεί στα μέτρα κάποιου άλλου ανθρώπου και όχι στα δικά μας.Το ίδιο ισχύει και για τον όρο ανατομικό.Αυθαίρετα βαφτίζονται τα στρώματα σαν τέτοια.

Οι ακόλουθοι όροι ίσως αποτελούν δόκιμους όρους στην περιγραφή μας.

ΟΡΘΟΣΩΜΑΤΙΚΟ για το σωστό στρώμα και ΟΡΘΑΥΧΕΝΙΚΟ για το σωστό μαξιλάρι.

Επειδή οι ανάγκες αλλά και οι προτιμήσεις κάθε ανθρώπου διαφέρουν, το σωστό στρώμα δεν είναι το ίδιο για όλους. Σε γενικές γραμμές πάντως μπορούμε να πούμε ότι πρέπει να βοηθά στην ευθυγράμμιση και στήριξη της σπονδυλικής στήλης και του κεφαλιού και να απορροφά τις πιέσεις των ώμων, ποδιών και και λεκάνης.

Μεγάλη σημασία φυσικά έχει και το πόσο καλά προσέχουμε το στρώμα μας. Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι ακόμη και ένα καλής ποιότητας στρώμα, με μια φυσιολογική χρήση, δεν θα αντέξει περισσότερο από περίπου 10 χρόνια.

Πώς μπορείτε να καταλάβετε ότι το στρώμα σας θέλει αλλαγή;

 Το Συμβούλιο Ύπνου του Ηνωμένου Βασιλείου (Sleep Council UK) προτείνει ένα απλό τρόπο για να εξακριβώνετε κατά πόσο το στρώμα σας χρειάζεται ή όχι αλλαγή.

Απαντήστε με ναι ή όχι στις πιο κάτω ερωτήσεις:

1. Είναι το στρώμα σας ηλικίας άνω των 10 χρόνων;
2. Ξυπνάτε με πόνους στο λαιμό ή στην πλάτη;
3. Είναι το κάλυμμα του στρώματος σχισμένο ή λερωμένο;
4. Όταν ξαπλώνετε, νιώθετε τις σούστες ή πτυχές κάτω από την επιφάνεια;
5. Όταν κινείστε στο στρώμα, ακούτε τριξίματα,
ή άλλους θορύβους;
6. Μήπως εσείς ή ο σύντροφος σας, στο στρώμα κυλάτε ο ένας πάνω στον άλλο άθελα σας;
7. Είναι το στρώμα σας πολύ μικρό ώστε να μη δίνει ένα ανενόχλητο ύπνο;
8. Είναι το ντιβάνι ή η βάση ανισόρροπη ή με βουλώματα;
9. Είναι τα πόδια και ή οι τροχοί φθαρμένοι;
10. Θα σας έφερνε σε δύσκολη θέση εάν οι γείτονες έβλεπαν το στρώμα σας χωρίς κάλυμμα;

Εάν απαντήσατε ναι σε τρεις από τις πιο πάνω ερωτήσεις, τότε δεν κοιμάστε όσο το δυνατό καλύτερα.

Πέντε ή περισσότερες θετικές απαντήσεις, σημαίνει ότι είναι καιρός να αγοράσετε νέο κρεβάτι.

Ακόμα και η θέση αρεσκείας μας στον ύπνο αποτελεί κριτήριο για την επιλογή του κατάλληλου τύπου

 Σε γενικές γραμμές ημίσκληρα στρώματα ενδείκνυνται σε όσους κοιμούνται μπρούμυτα,σκληρά σε όσους κοιμούνται ύπτια και μαλακά στρώματα σε όσους κοιμούνται στο πλάι.Είναι προτιμότερη η αγορά στρώματος και υποστρώματος αφού παρέχει καλύτερη υποστήριξη στο σώμα.Όσο περισσότερα στρώματα έχει ένα κρεβάτι τόσο καλύτερη είναι η στήριξη του σώματος.
Το ελάχιστο πάχος του στρώματος πρέπει να είναι 16 εκατοστά,ιδανικά πάνω απο 18-20 εκατοστά.

Ελέγχουμε βέβαια και το εσωτερικό του στρώματος, γιαυτό βέβαια είναι προτιμότερο να διαλέγεται στρώματα με φερμουάρ στο εξωτερικό μέρος ώστε να μπορείτε να δείτε εσωτερικά την διάρθρωση και τα υλικά του στρώμα

Συνοπτικά:
Το στρώμα θα πρέπει:

• να προσαρμόζεται στο σχήμα του σώματος και ιδίως της σπονδυλικής στήλης
• να κατανέμει τις πιέσεις ομοιόμορφα κατά μήκος του σώματος, να μειώνει την κίνηση του σώματος και να βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου
•  να παρέχει περιμετρική στήριξη
• να συντηρείται σωστά
  
  
  Η σωστή συντήρηση του στρώματος είναι το ίδιο σημαντική με την επιλογή του.
  
  
  Για να διατηρηθεί το στρώμα σε καλή κατάσταση θα πρέπει να του γυρίζουμε πλευρά (πάνω κάτω και κεφάλι πόδια) ανά τρίμηνο ώστε να φθείρεται ομοιόμορφα. Να το αερίζουμε καλά σηκώνοντας όλα τα σκεπάσματα να πλένουμε συχνά το προστατευτικό κάλυμμα με κρύο νερό και ήπιο απορρυπαντικό. Δεν πρέπει να αφήνουμε το στρώμα να βραχεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε υλικά για στεγνό καθάρισμα επειδή τα χημικά μπορεί να βλάψουν το εσωτερικό του στρώματος.
• Η αγορά των κατάλληλων μαξιλαριών είναι επίσης σημαντική. Τα μαξιλάρια είναι γεμάτα με πούπουλα ή ευπίεστα αφρώδη υλικά. Είναι προτιμότερη η χρήση μαξιλαριών με πούπουλα, τα καταλληλότερα των οποίων είναι της πάπιας, ενώ το ύψος και ο αριθμός τους εξαρτάται από τις προτιμήσεις κάθε ανθρώπου. Κατά τον ύπνο ο αυχένας θα πρέπει να τοποθετείται στην ευθεία του κορμού και όχι να κάμπτεται ή να εκτείνεται σημαντικά.
  
  
  
  
  Η επιλογή του κατάλληλου στρώματος και κρεβατιού για τις δικές σας ανάγκες, απαιτεί χρόνο.Αφιερώστε τον και μην ξεχνάτε ότι θα περάσετε στο στρώμα σας το ένα τρίτο της ζωής σας.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΧΡΗΣΗΣ   (OCCUPATIONAL OVERUSE SYNDROME).

        ΤΙ ΕΙΝΑΙ;

Είναι το σύνδρομο που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα υπερχρησης στο χώρο εργασίας και προκαλεί επίμονο πόνο και δυσφορία στους μύες, τους τένοντες και τις αρθρώσεις.

     ΠΩΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ;

         Το ΣΕΥ μπορεί να αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα συνεχόμενης επανάληψης μίας κίνησης ή και άβολης στάσης του σώματος. Στην εμφάνισή του συμβάλλει και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις για ενασχόληση με κινητά, παιχνιδομηχανές και άλλα τεχνολογικά μέσα ( H/Y,tablets, I-pod ).
         Οι μικρές, επαναλαμβανόμενες κινήσεις, που γίνονται για το χειρισμό αυτών των συσκευών, οδηγούν σε προβλήματα στα χέρια, τους καρπούς, το αντιβράχιο και τους ώμους.

      ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΥΠΕΡΧΡΗΣΗΣ ;

•• Πόνος, οίδημα στα άκρα
•• Δυσφορία των μυών
•• Αίσθημα καύσου στην πάσχουσα περιοχή
•• Σύσπαση των μυών
•• Μούδιασμα και φαγούρα
•• Αδυναμία ,ατροφια μυών
    Πιθανώς να συσχετίζεται με συμπτώματα κόπωσης, πονοκεφάλους, άγχος και απώλεια συγκέντρωσης.

   ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ;

1). Τοπικές φλεγμονές, όπου ο πόνος ( αποτέλεσμα της φλεγμονής ), παρουσιάζεται σε μία εντοπισμένη περιοχή ( π.χ τενοντίτιδες ).
2). Σύνδρομα συμπίεσης - πιεστικές νευροπάθειες, όπου το οίδημα στους μύες και τους μαλακούς ιστούς συμπιέζει τα νεύρα ( π.χ σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα )
3). Πόνος σύνδρομο, όπου ο πόνος είναι επίμονος και συνδέεται συχνά με συναισθηματικά συμπτώματα, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΛΕΙΤΟΝΤΑΙ;

• Χειριστές Η/Υ
• Μουσικοί.
• Κομμωτές
• Χειριστές κρουστικών μηχανημάτων ( κομπρεσέρ )
•Ελαιοχρωματιστές.
•Μηχανουργοι

ΠΡΟΛΗΨΗ - Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

  Η καλύτερη πρόληψη είναι η αποφυγή του τραυματισμού. ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ  ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ;

1. Διατατικές ασκήσεις.
2. Διατήρηση σωστής στάσης σώματος.
3. Εναλλαγές και διαλείμματα στις δραστηριότητες.
4. Εργονομικός σχεδιασμός του χώρου εργασίας.
5. Παύση δραστηριοτήτων όταν η ενόχληση γίνεται αισθητή.
6. Διατήρηση επιπέδων άγχους.
7. Αποφυγή καπνίσματος - ισορροπημένη διατροφή - καλή φυσική κατάσταση.

Ακόμη όμως και οταν τα συμπτώματα εγκατασταθούν ο ορθοπαιδικος διαθέτει εκτός απο τις χειρουργικές τεχνικές σύγχρονους τρόπους αντιμετώπισης μέσω του κλάδου της ορθοβιολογίας.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ 

Κίνδυνοι και πώς να τους αποφύγουμε. 

Οι δραστηριότητες στο χιόνι είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για ενασχόληση με την φύση και παράλληλη άσκηση.Ωστόσο ο πάγος και οι χαμηλές θερμοκρασίες εγκυμονούν κινδύνους για το μυοσκελετικό σύστημα ιδιαίτερα αν δεν είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι.

Όπως όλα τα σπορ που απαιτούν έντονη δράση σε μεταβαλλόμενες συνθήκες έτσι και στα χειμερινά αθλήματα το χιόνι μπορεί να προκαλέσει  ατυχήματα και τραυματισμούς.

Η στατιστική για τα χειμερινά σπορ είναι από τις υψηλότερες σε συχνότητα και σοβαρότητα κινδύνων.To σκι είναι απο τα πιό δημοφιλή χειμερινά σπορ και έχει τα υψηλότερα ποσοστά τραυματισμών.Ακολουθούν το snowboard ,το πατινάζ στον πάγο και τελευταίο σε συχνότητα-σοβαρότητα τραυματισμών τα παιχνίδια με έλκυθρο.

Οι τραυματισμοί ποικίλουν και κυμαίνονται σε σοβαρότητα.Η διαβάθμισή τους όσον αφορά το μυοσκελετικό αρχίζει από απλές κράμπες ή μυϊκές θλάσεις, ακολουθούν τενοντίτιδες,ρήξεις συνδέσμων και μηνίσκων, και καταλήγουμε σε κατάγματα της κνήμης, του ώμου ακόμη και της σπονδυλικής στήλης.Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που μπορεί να απειλήσουν την αρτιμέλεια ή ακόμα και την ίδια τη ζώη εάν είναι βαριές.

Για την πρόληψη των τραυματισμών κατά τα χειμερινά αθλήματα καλό θα είναι να τηρούμε τις παρακάτω οδηγίες, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών (AAOS):

-Ποτέ μην συμμετάσχεις μόνος σε ένα άθλημα το χειμώνα .
  -Να είστε σε καλή φυσική κατάσταση πριν τη συμμετοχή σε χειμερινές δραστηριότητες .
 -Καλή προθέρμανση πριν την άθληση.
 -Φοράτε κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό (γυαλιά, κράνη και γάντια).
 -Βεβαιωθείτε ότι ο κύριος εξοπλισμός λειτουργεί σωστά πριν από τη χρήση.
 -Να φοράτε πολλά στρώματα, άνετων, αντιανεμικών και αδιάβροχων ρούχων.
 -Φοράτε τα κατάλληλα υποδήματα που   προσφέρουν ζεστασιά, καθώς και άφθονη υποστήριξη στην ποδοκνημική (αστράγαλο).
-Να γνωρίζετε και να τηρείται όλους τους κανόνες του αθλήματος στο οποίο συμμετέχετε .
-Πάρτε ένα μάθημα, ή περισσότερα, από έμπειρο εκπαιδευτή, ιδιαίτερα σε αθλήματα όπως το σκι και το snowboard. Μαθαίνοντας πώς να πέσετε σωστά και με ασφάλεια, μειώνεται τον κίνδυνο τραυματισμού.
-Δώστε προσοχή στις προειδοποιήσεις για επερχόμενες καταιγίδες και σοβαρή πτώση της θερμοκρασίας. Δώστε προσοχή στις προειδοποιήσεις για επερχόμενες καταιγίδες και σοβαρή πτώση της θερμοκρασίας
-Επιδιώξτε στέγη και ιατρική φροντίδα αμέσως εάν εσείς, ή κάποιος μαζί σας, βιώνει υποθερμία, ή κρυοπαγήματα.
-Βεβαιωθείτε ότι όλοι γνωρίζουν τις κατάλληλες διαδικασίες για να καλέσουν βοήθεια, αν συμβούν τραυματισμοί. Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας κινητό τηλέφωνο για την περίπτωση τραυματισμού.
-Πίνετε άφθονο νερό πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τα χειμερινά αθλήματα.
-Αποφύγετε να συμμετέχετε σε αθλητικές δραστηριότητες, όταν πονάτε, ή είστε εξαντλημένοι.

Δείτε παρακάτω τις 10 πιο κοινές διαγνώσεις όσων τραυματίζονται:

1. Διάστρεμμα  της ποδοκνημικής άρθρωσης-κάταγμα έξω απόφυσης αστραγάλου(Snowboarder's ankle)

2. Κάκωση ωλενίου πλάγιου συνδέσμου αντίχειρα(Skier's Thumb).

3. Μυϊκή θλάση - κάκωση μυός

4.Ρήξη μηνίσκου (γόνατο).

5. Ρήξη εσω πλαγίου συνδέσμου (γόνατο)

6.  Ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου (γόνατο)

7. Εξάρθρημα δαχτύλου

8. Επικονδυλίτις του αγκώνος - έξω  (tennis elbow)

9. Εξάρθρημα ώμου

10. Κάκωση οσφύος(μέσης)
 

Επεξήγηση όρων
Διάστρεμμα ή στραμπούληγμα = η τραυματική ρήξη (διατομή) διαφόρων συνδέσμων της αρθρώσεως, αλλά χωρίς κάταγμα στα οστά.
- προέρχεται από το ρήμα «διαστρέφω» (διά + στρέφω = διαστρεβλώνω, παραμορφώνω).
Κάκωση ή χτύπημα = γενικός όρος, δεν είναι διάγνωση
Μυϊκή θλάση = είναι ένα μικρό σχίσιμο (ρήξη) των μυϊκών ινών
-  μπορεί να πρόκειται για μια ελάχιστη βλάβη, που αφορά ποσοστό μικρότερο του 5% των μυϊκών ινών (θλάση πρώτου βαθμού)
-   ή για έναν τραυματισμό μεγαλύτερης σοβαρότητας με μερική ρήξη των μυϊκών ινών (θλάση δευτέρου βαθμού),
-  μέχρι και την πλήρη ρήξη του μυ (θλάση τρίτου βαθμού).
Τράβηγμα = παρατηρείται ήπιος τραυματισμός των μυϊκών ινών
- σημαντικό να διακοπεί άμεσα η δραστηριότητα για να αποφευχθεί η πρόκληση μιας θλάσης.
Ρήξη  = σκίσιμο τενόντων η μυών.
Επικονδυλίτης = φλεγμονή των τενόντων των μυών του αντιβραχίου, που προσφύονται  στο ύψος του αγκώνα.
Εξάρθρημα = το βγάλσιμο της κεφαλής ενός οστού από την κοιλότητα στην οποία βρίσκεται συνήθως.

Να θυμάστε πάντα ότι για όσους δεν είναι επαγγελματίες αθλητές τα χειμερινά αθλήματα είναι διασκέδαση εκτός από άθληση, γι' αυτό δεν πρέπει να υπερεκτιμούμε τις δικές μας δυνατότητες και να υποτιμούμε τις δυνάμεις της φύσης.

                  Αλλαγή καιρού και πόνοι στις αρθρώσεις
                              Μύθος ή πραγματικότητα;

 Η επίδραση των αλλαγών του καιρού στον άνθρωπο έχει παρατηρηθεί από πολύ παλιά.Πριν από 2500 χρόνια, πρώτος ο Ιπποκράτης, είχε περιγράψει την αύξηση των πόνων στις αρθρώσεις σε κρύο και υγρό περιβάλλον. Παρόμοια περιγραφή έχουν κάνει, από πολύ παλιά και οι Κινέζοι γιατροί που ονόμασαν την κατάσταση αυτή «νόσο του υγρού αέρα». Αρκετά ιατρικά άρθρα των δύο τελευταίων αιώνων έχουν ασχοληθεί με τις «αρθραλγίες στις καιρικές μεταβολές», αλλά κανένα δεν έχει αποδείξει κάποιο σαφή παθογενετικό μηχανισμό.
Στην καθημερινότητα μας έχουμε πολλά παραδείγματα απο ανθρώπους, κυρίως μεγάλης ηλικίας, να μας ανακοινώνουν ότι θα αλλάξει ο καιρός, 2 – 3 μέρες πριν γιατι αισθάνονται  ενοχλήσεις σε παλαιά τραύματα ή πόνους στις αρθρώσεις τους.

Υπάρχει όμως επιστημονική εξήγηση;
Mπορούν άραγε οι αλλαγές του καιρού να προκαλέσουν πόνους στις αρθρωσεις;

 Η βιομετεωρολογία είναι η επιστήμη που εξετάζει τις καιρικές συνθήκες και τις επιπτώσεις τους στην υγεία, στηριζόμενη στους «δείκτες δυσφορίας» που προκαλούν οι ατμοσφαιρικές αλλαγές στις ομάδες του πληθυσμού.Συμφωνα με την επιστήμη αυτή ο κύριος λόγος που προκαλούνται οι συγκεκριμένοι πόνοι είναι το ότι με την αλλαγή του καιρού αλλάζει ουσιαστικά και η ατμοσφαιρική πίεση του αέρα. Μάλιστα, το φαινόμενο της ευαισθησίας αυτής στις αλλαγές του καιρού έχει και επιστημονική ονομασία. Ονομάζεται μετεωροαστάθεια.
Μελέτη του 2003 που έγινε σε ποντίκια έδειξε ότι ο πόνος στην τραυματισμένη άρθρωση αυξανόταν καθώς ανέβαινε και η θερμοκρασία. Αυτό πιθανό να οφειλόταν σε έναν αισθητήρα στο εσωτερικό του αυτιού που αντιλαμβάνεται τις αλλαγές της εξωτερικής πίεσης (του περιβάλλοντος).
Άλλη μελέτη του πανεπιστημίου της Βοστώνης το 2007 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πόνος της αρθρίτιδας αυξάνεται με την πτώση της θερμοκρασίας.
Ομως κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλύψει πως ακριβώς επιδρά ο καιρός στον οργανισμό. Το θεαματικό βέβαια είναι ότι τα συμπτώματα αρχίζουν μερικές ημέρες προτού αλλάξει ο καιρός.

Πως όμως συμβαίνει αυτό;
Το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί περίπου ως ένα ημίκλειστο υδραυλικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι
αν αυξηθεί η εξωτερική πίεση που δέχεται το σώμα, αυτή η αύξηση μεταφέρεται παντού μέσα στο σώμα. Για να το καταλάβουμε αρκεί να σκεφτούμε ένα μπαλόνι γεμάτο νερό. Αν το πιέσουμε οπουδήποτε, αυτή η πίεση μεταφέρεται ομοιόμορφα παντού. Όταν λοιπόν μεταβληθεί η πίεση έξω από το σώμα, λόγω μεταβολής της βαρομετρικής πίεσης (η πίεση που ασκεί ο αέρας στο περιβάλλον), τότε θα υπάρξει και μεταβολή της πίεσης στα υγρά γύρω από τους ευαίσθητους στη πίεση ιστούς με αποτέλεσμα την αυξομείωση του πόνου. Η χαμηλή βαρομετρική πίεση γενικά συνδέεται με το κρύο, τον υγρό καιρό και την αύξηση του πόνου. Ο καθαρός και ξηρός καιρός συνδέεται με υψηλό βαρομετρικό και μείωση του πόνου. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε αύξηση του οιδήματος λόγω μειωμένης εξωτερικής πίεσης, ενώ στη δεύτερη μείωση του οιδήματος, λόγω αύξησης της εξωτερικής πίεσης.
Έρευνες έρχονται να τεκμηριώσουν τη σχέση μεταξύ κλιματολογικών αλλαγών και πόνου. Σύμφωνα με αυτές, είναι όντως αληθές (και όχι στο μυαλό μας) ότι χρόνιες παθήσεις των αρθρώσεων εντείνονται με τις αλλαγές του καιρού. Αυτό συμβαίνει γιατί μαζί με τις αλλαγές των καιρικών
συνθηκών δημιουργούνται αλλαγές και στην ατμοσφαιρική πίεση προκαλώντας πόνο στις αρθρώσεις, μιας και επηρεάζουν τις κατανομές των υγρών στους ιστούς του σώματος.
 Παρόλο που ο ακριβής μηχανισμός της σχέσης υγρασίας και αρθροπαθειών δεν είναι ακόμη γνωστός, φαίνεται να επηρεάζεται μια ομάδα υποδοχέων στις αρθρώσεις, οι οποίοι διεγείρουν την παραγωγή ουσιών που προκαλούν φλεγμονή και πόνο.
Μελέτες πάντως έχουν επιβεβαιώσει το γεγονός ότι εκείνοι οι ασθενείς με εκφυλιστικές παθήσεις, που ζουν σε ζεστό κλίμα, υποφέρουν λιγότερο από εκείνους τους ασθενείς με τις ίδιες παθήσεις, που ζουν σε κρύο και υγρό κλίμα.